Έλληνες πράξετε κατα συνείδηση! Αλλά για τους σωστούς λόγους.

Σε πολλά προηγούμενα άρθρα μου έχω εξηγήσει τα ψέμματα και τις καταστρεπτικές ενέργειες των Ελλήνων πολιτικών, οι οποίες έχουν φέρει τα αποτελέσματα που βλέπουμε. Και σε κάθε κείμενο προσπάθησα να εξηγήσω όσο πιο απλά μπορώ τα στοιχεία στα οποία βασίζομαι.
 
Υπάρχουν όμως και διάφορα κείμενα που έχουν αναρτιστεί στο ίντερνετ, τα οποία χρησιμοποιούν ανακριβή στοιχεία για να καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα. Η ουσία είναι να ξέρουμε τους σωστούς και ακριβής λόγους για τους οποίους θέλουμε αλλαγή της πολιτικής σκηνής στη χώρα και όχι απλά να γράφουμε ό,τι ‘πουλάει’. Είτε θα είμαστε σωστοί σε όλα (δηλ θα λέμε τα λάθη αλλά θα λέμε και τα σωστά) είτε θα είμαστε όπως και αυτοί τους οποίους κατακρίνουμε.

Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθώ με ένα κείμενο που κάνει εδώ και μήνες το γύρο των Ελληνικών μπλογκ και έχει τίτλο  ‘Έλληνες πράξετε κατα συνείδηση!’. ‘Ολο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Με λίγα λόγια, το κείμενο έχει αναρτήσει ορισμένα στατιστικά στοιχεία διαφόρων κρατών για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα δεν είναι ούτε η πιο υπερχρεωμένη χώρα, ούτε έχει τον μεγαλύτερο δημόσιο τομέα, ούτε είναι η πιο προβληματική οικονομία της Ευρώπης. Απλά μπήκε στο στόχαστρο κάποιων. Παρότι συμφωνώ απόλυτα με τον τίτλο του κειμένου, διαφωνώ στην εγκυρότητα των συμπερασμάτων. Θα εξηγήσω λοιπόν αναλυτικά και τους λόγους μου:

Ξεκινάω από τον πρώτο πίνακα που δημοσιεύει το κείμενο (δείτε παραπάνω), ο οποίος δείχνει το ποσοστό εξωτερικού χρέους μερικών χωρών σε σχέση με το ΑΕΠ τους. Το κείμενο βγάζει το συμπέρασμα, από αυτόν τον πίνακα, πως κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν πως η χώρα μας είναι η πιο υπερχεωμένη χώρα στην Ευρώπη, ενώ υπάρχουν άλλες.

Κατ’ αρχήν, πρέπει να δούμε τί μας δείχνει αυτός ο πίνακας. Δεν μας δείχνει το δημόσιο χρέος, αλλά το εξωτερικό χρέος. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι πολύ μεγάλη. Το εξωτερικό χρέος δείχνει το ακαθάριστο χρέος μιας χώρας στους πιστωτές του εξωτερικού, δηλαδή αυτά που χρωστάει η χώρα στο εξωτερικό αλλά χωρίς να αφαιρέσουμε αυτά που της χρωστάνε χώρες του εξωτερικού.
 
Ως αποτέλεσμα, μεγάλες παγκόσμιες οικονομίες όπως της Μ Βρετανίας, Ελβετίας,  κλπ σαφώς και θα είναι ψηλά στον πίνακα. Οι χώρες αυτές είναι παγκόσμια οικονομικά κέντρα, που σημαίνει πως η ροή χρήματος είναι συνεχής και από έξω προς τα μέσα αλλά και αντίθετα. Όταν όμως εσύ δείχνεις μόνο την ροή προς τα μέσα, δεν δείχνεις την πραγματική εικόνα. Πχ η Μ Βρετανία έχει μεγάλο ακαθάριστο εξωτερικό χρέος επειδή είναι το τραπεζικό - χρηματιστιριακό κέντρο της Ευρώπης, αλλά έχει και τεράστιες ροές χρήματος προς τα έξω (δηλ της χρωστάνε και πάρα πολλά λεφτά.
 
Είναι σαν να λες πως επειδή ο Άραβας πρίγκηπας χρωστάει σε μια τράπεζα €1 εκ, ενώ ο κυρ Μανώλης χρωστάει μόνο €20 χ, ο Άραβας είναι ο πιο υπερχρεωμένος. Ναι, αλλά πόσα χρωστάνε άλλες τράπεζες του Άραβα και πόσα του κυρ Μανώλη;
 
Ας δούμε λοιπόν τι μεγάλη διαφορά κάνει το ακαθάριστο με το καθαρό εξωτερικό χρέος. Αν πάρουμε τον Ιούνιο 2010 ως ημερομηνία μέτρησης, οι συγκεκριμένες χώρες του Πίνακα ήταν ως εξής:

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΑΕΠ
Ιρλανδία  1165%
Βρετανία  400%
Ολλανδία  344%
Βέλγιο  266%
Ελβετία  229%
Πορτογαλία 217%
Γαλλία  162%
Ελλάδα  174%
Ισπανία  154%
Γερμανία  142%
Ιαπωνία  45%

Ας δούμε τώρα την κατάταξη των ίδιων χωρών αλλά συγκρίνοντας την Καθαρή Θέση Εξωτερικών Επενδύσεων (δηλ τα λεφτά που χρωστάνε στη χώρα δανειολήπτες από το εξωτερικό μείον λεφτά που χρωστάει αυτή). Αν το ποσοστό είναι θετικό, τότε στη συγκεκριμένη χώρα χρωστάνε συνολικά. Αν είναι αρνητικό, τότε συνολικά χρωστάει. Τα στοιχεία μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ:

ΚΑΘΑΡΗ ΘΕΣΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
Ελβετία  +136,1%
Ιαπωνία  +56,1%
Βέλγιο  +45%
Γερμανία  +37,3%
Ολλανδία  29,3%
Γαλλία  -10,9%
Βρετανία  -13,1%
Ελλάδα  -83,1%
Ισπανία  -87,1%
Ιρλανδία  -97,8%
Πορτογαλία  -108,5%

Βλέπουμε λοιπόν πως δεν χρωστάει η Ελβετία αλλά αντίθετα της  χρωστάνε το 136,1% του ΑΕΠ της, δηλαδή βρίσκεται σε πολύ καλή οικονομική θέση. Ενώ το εξωτερικό χρέος της Βρετανίας είναι 400% του ΑΕΠ, στην ουσία αν αφαιρέσουμε αυτά που της χρωστάνε, το καθαρό εξωτερικό χρέος της πέφτει στο 13,1% του ΑΕΠ.  Αντίθετα, η Ελλάδα και οι άλλες 3 χώρες με τα οικονομικά προβλήματα έχουν υψηλά εξωτερικά χρέη.

Οι επόμενοι 3 πίνακες που ακολουθούν στο κείμενο ‘Έλληνες πράξετε κατα συνείδηση!’ απλά δείχνουν πάλι το εξωτερικό χρέος αλλά αυτή τη φορά σε δολάρια και κατά κεφαλή, αντί ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Η διαφορά δεν αλλάζει όμως, μια και όταν αφαιρέσουμε τα χρέη προς τις συγκεκριμένες χώρες, βγάζουμε το ίδιο συμπέρασμα.

Ο παραπάνω πίνακας (τον οποίο χρησιμοποιεί το κείμενο) δείχνει τις δημόσιες δαπάνες σε ορισμένες χώρες, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Ο πίνακας δεν αναφέρει την πηγή αυτών των στοιχείων, ούτε το έτος μέτρησής τους. Θα χρησιμοποιήσω λοιπόν στοιχεία της Eurostat για το έτος 2009 (μια και τότε ξεκίνησαν τα Μνημόνια). Τα στοιχεία μπορείτε να τα βρείτε εδώ:

Δανία  58,4%
Φινλανδία  56,3%
Γαλλία  56,2%
Σουηδία  55,2%
Βέλγιο  54,1%
Ελλάδα  52,9%
Ιταλία  51,8%
Βρετανία  51,4%
Ιρλανδία  48,2%
Γερμανία  47,5%
Νορβηγία  46,3%

Βέβαια από το να βλέπουμε απλά το ποσοστό δημοσίων δαπανών δεν μπορούμε να έχουμε μια ολοκληρωμένη  ιδέα για το αν οι δαπάνες αυτές ήταν μεγάλες ή όχι. Πχ, αν οι δαπάνες γίνονται για σπατάλη αντί για επένδυση (πχ υπέρογκες κυβερνητικές σπατάλες αντί επένδυση στην εκπαίδευση) τότε και το πιο μικρό ποσοστό δαπάνης είναι χαμένο.

Το κείμενο βέβαια είχε και πίνακες που έδειχναν τη δημόσια δαπάνη σε κοινωνικές δαπάνες, αγαθά και υπηρεσίες και μισθούς (αλλά και πάλι χωρίς στοιχεία ως προς την πηγή). Έβγαζε μάλιστα το συμπέρασμα πως δεν είμαστε πρωταθλητές στη δημόσια δαπάνη. Ας δούμε τι μας λένε τα στοιχεία της Eurostat για το 2009.

Δ.Δ. ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
Δανία  8%
Σουηδία  7,3%
Βρετανία  7%
Φινλανδία  6,6%
Βέλγιο  6,3%
Ιρλανδία  6,1%
Νορβηγία  6,1%
Γαλλία  6%
Ιταλία  4,6%
Γερμανία  4,3%
Ελλάδα  4,1%

Δ.Δ. ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
Ιρλανδία  8,8%
Δανία  8,7%
Βρετανία  8,4%
Γαλλία  8,1%
Βέλγιο  8%
Ελλάδα  7,9%
Φινλανδία  7,9%
Νορβηγία  7,6%
Ιταλία  7,5%
Σουηδία  7,4%
Γερμανία  7,3%

Το παραπάνω ποσοστό της Ελλάδας είναι προσωρινός υπολογισμός μια και το ακριβές ποσοστό δεν δώθηκε ποτέ στην Eurostat!

Δ.Δ. ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ (πχ οικογένεια, τρίτη ηλικία, ανεργία, κλπ)
Δανία  25,1%
Φινλανδία  24%
Γαλλία  23,9%
Σουηδία  23%
Γερμανία  21,2%
Ιταλία  20,3%
Βέλγιο  19,4%
Νορβηγία  18,1%
Ελλάδα  18%  (πάλι προσωρινός υπολογισμός)
Βρετανία  18%
Ιρλανδία  16,3%

Δ.Δ. ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
Δανία  1,7%
Γαλλία  1,5%
Νορβηγία  1,4%
Βέλγιο  1,3%
Φινλανδία  1,2%
Σουηδία  1,2%
Βρετανία  1,2%
Ιταλία  0,9%
Γερμανία  0,8%
Ιρλανδία  0,8%
Ελλάδα  0,7%  (πάλι προσωρινός υπολογισμός)

Δ.Δ. ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
Βρετανία  2,8%
Ιρλανδία  2%
Ιταλία  2%
Ελλάδα  1,9%  (πάλι προσωρινά στοιχεία)
Βέλγιο  1,8%
Γαλλία  1,7%
Γερμανία  1,6%
Φινλανδία  1,5%
Σουηδία  1,4%
Δανία  1,2%
Νορβηγία  1%

Δ.Δ. ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
Ελλάδα  3,4% (προσωρινά στοιχεία)
Βρετανία  2,7%
Γαλλία  1,9%
Φινλανδία  1,7%
Νορβηγία  1,7%
Ιταλία  1,6%
Δανία  1,5%
Σουηδία  1,5%
Γερμανία  1,1%
Βέλγιο  1%
Ιρλανδία  0,5%

Βλέπουμε λοιπόν πως το θέμα δεν είναι το πόσο μεγάλο είναι το ποσοστό δημοσίων δαπανών, αλλά σε ποιούς τομείς γίνονται αυτές οι δαπάνες. Και τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν πως η Ελλάδα είναι στις πρώτες θέσεις όσον αφορά δαπάνες προς αστυνόμευση και άμυνα, αλλά από τις τελευταίες όσον αφορά τομείς όπως υγεία και παιδεία.

Μπορεί λοιπόν να μην είμαστε πρωταθλητές στις δημόσιες δαπάνες, αλλά είμαστε πρωταθλητές στις άσκοπες δημόσιες δαπάνες. Γιατί οι χώρες που μας προσπερνάν στις δαπάνες, ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα στο να επενδύουν στην κοινωνία τους, μέσω παιδείας, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Ενώ εμείς απλά αστυνομεύουμε και προστατεύουμε τον κατεστραμένο ιστό της κοινωνίας μας.

Το συγκεκριμένο κείμενο έδωσε επίσης και στοιχεία σχετικά με το ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων, προσπαθώντας να αποδείξει πως η Ελλάδα δεν έχει μεγάλο δημόσιο τομέα. Τα στοιχεία που έδωσε ήταν ως εξής:

Σουηδία (2006): 33.8%
Δανία (2008): 32.3%
Γαλλία (2006): 29%
Ολλανδία (2007): 27%
Φινλανδία (2006): 26.8%
ΕΛΛΑΔΑ (2008): 22.3%
Μ. Βρετανία (2006): 20.2%
Καναδάς (2008): 20%
Αμερική (2008): 16.4%
Ισπανία (2008): 14.6%
Ιταλία (2007): 14.4%,
Γερμανία (2007): 14.3%

Κατ’ αρχήν, η παραπάνω σύγκριση δεν είναι σωστή μια και συγκρίνει στοιχεία από διαφορετικά έτη. Eπίσης, το θέμα δεν είναι εάν ο δημόσιος τομέας είναι μεγάλος ή όχι αλλά εάν επιβαρύνει τον ισολογισμό του κράτους σε τέτοιο βαθμό που τον κάνει ασύμφορο.

Για να σας δείξω τί εννοώ, ας δεχτούμε τα παραπάνω ποσοστά, αλλά ας τα συγκρίνουμε με τα αντίστοιχα πρωτογενή δημόσια ελλείματα/πλεονάσματα (στοιχεία Eurostat):

Φινλανδία  (2006)  4%  (πλεόνασμα)
Δανία  (2008)  3,3%  (πλεόνασμα)
Σουηδία (2006)  2,2% (πλεόνασμα)
Ολλανδία  (2007)  0,2%  (πλεόνασμα)
Γαλλία  (2006)  -2,4%  (έλλειμα)
Βρετανία  (2006)  -2,7%  (έλλειμα)
ΗΠΑ  (2008)  -6,6%  (έλλειμα)
Ελλάδα  (2008)  -9,9%  (έλλειμα)
Καναδάς (δεν μπόρεσα να βρω στοιχεία)

Βλέπουμε λοιπόν πως ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα μπορεί να ήταν έκτος στον πίνακα, ως ποσοστό επί του συνολικού πληθυσμού, αλλά ήταν ο πιό ζημιογόνος από όλους.  Χώρες όπως Σουηδία και Δανία μπορεί να έχουν πολύ περισσότερους δημόσιους υπάλληλους, αλλά ο δημόσιος τομέας τους είναι πλεονασματικός και όχι ελλειματικός.

Το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι πως η Ελλάδα δεν μπήκε στο στόχαστρο κανενός. Και χρεωμένη ήταν και ξόδευε πιο πολλά από όσα έβγαζε και είχε ζημιογόνο δημόσιο τομέα και οι δημόσιες δαπάνες πηγαίνανε σε λάθος τομείς. Και ακριβώς γι αυτό το λόγο πρέπει να απαλαχθούμε από την σημερινή πολιτική σκηνή και να πράξουμε κατά συνείδηση.