Μέρα 183 - 1 Ιουλίου 2016 - Είδα Το Αγόρι Στο Καλάθι Του Ψωμιού, ένα Αστυνομικό Τηλεφωνικό Θάλαμο και το Μνημείο Γουάτ, στο Λονδίνο
Το Αγόρι Στο Καλάθι Του Ψωμιού: Οι άνθρωποι που κάθονται έξω από το Cafe Nero και πηγαινοερχονται μέσα και έξω από το σταθμό του μετρό του Αγίου Παύλου μπορεί να αγνοούν το γυμνό αγόρι σκαρφαλωμένο στο καλάθι για το ψωμί, που τους παρακολουθεί. Το άγαλμα αυτό αρχικά βρισκόταν στο Paternoster Row. Όταν το κτίριο στο οποίο βρισκόταν κατεδαφίστηκε το 1892, το αγόρι μεταφέρθηκε στην τράπεζα Φάροους, στην περιοχή Cheapside, ως μασκότ της. Η τράπεζα έκλεισε το 1930 και το 1964 το αγόρι μεταφέρθηκε σε αυτό το δρομάκι, που κάποτε ήταν το κέντρο των επιχειρήσεων αρτοποιίας στο Λονδίνο. Το δρομάκι πήρε το όνομά του (Πάνιερ Άλει) από τα αγόρια που πουλούσαν τα εμπορεύματά τους από τα καλάθια, πανέρια, όταν ψηφίστηκε ένας νόμος τον 14ο αιώνα που απαγόρευε την πώληση άρτου από τα σπίτια των αρτοποιών. Το επέτρεπε μόνο σε βασιλικές αγορές. Οι αρτοποιοί παρέκαμψαν το νόμο με το να πουλάν τα ψωμιά τους στους δρόμους, μέσα σε καλάθια.
Αστυνομικός Τηλεφωνικός Θάλαμος: Μερικά από αυτά τα μυστηριώδη μπλε κουτιά έχουν επιζήσει στους δρόμους του Λονδίνου. Πριν από την έλευση του γουόκι-τόκι και του κινητού τηλεφώνου οι Βρετανοί αστυνομικοί που έκανα περιπολία χρησιμοποιούσαν αυτά τα κουτιά για να καταγγείλουν εγκλήματα, να ζητήσουν ενισχύσεις ή ακόμα και να κλειδώσουν έναν ύποπτο μέχρι να φτάσει το περιπολικό. Τα κουτιά επίσης χρησίμευαν ως ανοικτές τηλεφωνικές γραμμές έκτακτης ανάγκης για το κοινό. Τα πρώτα ξύλινα κουτιά εμφανίστηκαν στη Βρετανία το 1888. Μέχρι το 1953 υπήρχαν 685 τέτοια κουτιά στο Λονδίνο. Αλλά η τεχνολογία τα έκανε άχρηστα και το 1969 ο Υπουργός Εσωτερικών διέταξε την απομάκρυνσή τους. Μόνο λίγα επέζησαν στους δρόμους του Λονδίνου.
Μνημείο Γουάτ: Αυτή η παράξενη συλλογή από πλάκες, βρίσκεται σε μια πλευρά του πάρκου Πόστμαν. Δημιουργήθηκε από τον G E Watts το 1887 για τον εορτασμό των γενεθλίων της Βασίλισσας Βικτωρίας. Οι πλάκες αναφέρουν πράξεις θανατηφόρου ηρωισμού απλών Λονδρέζων. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζόταν από δημόσιο ευφημισμό, οι περιγραφές της μοίρας εκείνων που τιμήθηκαν είναι εκπληκτικά ειλικρινής.
Μέρα 184 - 2 Ιουλίου 2016 - Πήγα στη βραδιά κωμωδίας του Hot Water Comedy Club
Μια που μια καλή μου φίλη με επισκεύθηκε στο Λίβερπουλ αυτό το Σαββατοκύριακο, ήταν καλή ευκαιρία να πάω για πρώτη φορά σε μια από τις πιο δημοφιλείς βραδιές stand-up κωμωδίας στο Λίβερπουλ.
Είχα ακούσει για το Hot Water Comedy Club από φίλους μου που είχαν πάει πολλές φορές και τους άρεσε πολύ. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο βράδυ που πήγαμε ήταν έτσι κι έτσι. Μερικοί καλοί κωμικοί, μερικοί μέτριοι και ένας που μας άφησε όλους να αναρωτιώμαστε αν ο κωμικός ήταν στο ρόλο του ή είχε κάποιο πρόβλημα.
Σίγουρα θα το ξαναδοκιμάσω με την ελπίδα ότι απλά πήγα τη λάθος βραδιά. Οι φωτογραφίες είναι από το Google.
Μέρα 185 - 3 Ιουλίου 2016 - Έφαγα στο 'Mowgli', στο Λίβερπουλ
Αν υπάρχει ένα εστιατόριο στο Λίβερπουλ που από την πρώτη μέρα που άνοιξε ο κόσμος μιλάει συνέχεια γι αυτό, αυτό είναι σίγουρα το Mowgli. Βρίσκεται στην οδό Bold, σερβίρει Ινδικό φαγητό 'του δρόμου' και δεν δέχεται να κλείσεις τραπέζι (απλά πας και αν έχει θέση θα κάτσεις). Είχε τόση επιτυχία που σε λίγο ο ιδιοκτήτης του ανοίγει και δεύτερο, αυτή τη φορά σε μεγαλύτερο κτίριο.
'Ηθελα πολύ να πάω εδώ και καιρό. Τελικά πήγα. Αλλά δεν του έδωσα 5 αστέρια!! Ακόμα δεν έχω ανεβάσει τη γνώμη μου στο Tripadvisor (έχω μείνει λίγο πίσω). Ο λόγος που δεν του έδωσα 5 αστέρια είναι επειδή δε νομίζω ότι όλα τα πιάτα του είναι αυθεντικές συνταγές Ινδικού φαγητού του δρόμου.
Πάντως, όλα τα πιάτα που δοκιμάσαμε ήταν πολύ νόστιμα. Και σίγουρα πολλά από αυτα δεν είναι τα συνηθησμένα πιάτα που θα βρείς στα Ινδικά εστιατόρια της Βρετανίας. Απλά, 1-2 πιάτα που δοκιμάσαμε δε νομίζω να τα βρεις στους δρόμους της Ινδίας. Πάντως το μέρος αξίζει για να πας για φαγητό.
Μέρα 186 - 4 Ιουλίου 2016 - 'Εφαγα ψάρι & πατάτες στο 'Yianni's Traditional Fish & Chips', στο Λίβερπουλ
Ως καλοφαγάς, ένα πράγμα που με έχει στενοχωρήσει είναι η φθίνουσα πορεία μιας καλής μερίδας ψαριού με πατάτες (του κλασσικού Αγγλικού σνακ) στο Λίβερπουλ. Ο Βορράς είχε πάντα τη φήμη των καλύτερων μαγαζιών για ψάρι με πατάτες - και το ότι μέχρι στιγμής το καλύτερο που έχω φάει τα τελευταία χρόνια είναι στο Λονδίνο, λέει πολλά.
Αλλά νομίζω ότι βρήκα ένα μικρό μέρος στο κέντρο του Λίβερπουλ που φτιάχνει νόστιμο, τραγανό, και όχι πολύ λαδερό ψάρι με πατάτες. Και όχι, δεν το λέω αυτό επειδή ο ιδιοκτήτης φαίνεται να είναι Έλληνας ή Κύπριος. Έτσι κι αλλιώς, το μέρος είναι μικρό, απλό, με τραπεζάκια και καρέκλες αλουμινίου. Αλλά το ψάρι του ήταν από τα καλύτερα που έχω φάει στο Λίβερπουλ εδώ και αρκετό καιρό.
Οι φωτογραφίες είναι από το Google.
Μέρα 187 - 5 Ιουλίου 2016 - Είδα την ταινία 'Call Girl'
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία δράματος από τη Σουηδία, η οποία παρουσιάζει μια μυθιστορηματική εκδοχή των γεγονότων του λεγόμενου πολιτικού σκανδάλου Bordellharvan, το 1970 στη Σουηδία, με το οποίο συνδέθηκαν αρκετοί εξέχοντες πολιτικοί με ένα κύκλωμα πορνείας που περιλάμβανε και ανήλικα κορίτσια.
Μέρα 188 - 6 Ιουλίου 2016 - Διάβασα το βιβλίο 'Οι Ονειροπολήσεις Του Μοναχικού Οδοιπόρου' του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ
Αυτό είναι το τελευταίο έργο του Ρουσσώ, που γράφτηκε κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών της ζωής του μετά την επιστροφή του στο Παρίσι μετά από μια περίοδο αναγκαστικής εξορίας ως αποτέλεσμα των ριζικών απόψεών του για τη θρησκεία και την πολιτική.
Αν και τα υπόλοιπα έργα του Ρουσσώ μου αρέσουν πάρα πολύ και με βρίσκουν σύμφωνο με ένα μεγάλο μέρος των απόψεών του, το βιβλίο αυτό δεν μου άρεσε καθόλου. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι , θυμωμένος και νοιώθοντας απόρριψη από την κοινωνία, ξοδεύει ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου στο να διαμαρτύρεται για αυτή την απόρριψη . Έτσι, το βιβλίο μοιάζει σαν μια μεγάλη διαμαρτυρία παρά κάτι το καινούριο.
Μέρα 189 - 7 Ιουλίου 2016 - Έφαγα πρωινό στο 'The Bagelry', στο Λίβερπουλ
Βρέθηκα κατα τύχη σε αυτό το μικρό μαγαζί. Ποιός θα περίμενε ένα τέτοιο μέρος στη μέση της Τσάινατάουν! Είναι κάτι σαν ιδιώκτητος φούρνος, που φτιάχνει χειροποίητα βραστά και ψητά μπέιγκελς (κάτι σαν μεγάλα κουλούρια), και τα οποία χρησιμοποιεί και ως βάση για μια σειρά από πιάτα για πρωινό και μεσημεριανό. Δοκίμασα το 'The Bagelry Breakfast Bagel', που ήταν μια μεγάλη φέτα ντομάτας, ένα μανιτάρι πορταμπέλλο, ένα αυγό ποσέ, βιολογικό τυρί τσένταρ και ζάουερκράουτ, μέσα σε ένα μπέιγκελ σίκαλης. Δοκίμασα επίσης ένα μπουκάλι παγωμένου καφέ. Το πρωινό ήταν πολύ νόστιμο - αλλά ο καφές απλά ΟΚ - όταν πρόκειται για κρύο καφέ τίποτα δεν φτάνει μια ελληνική παραδοσιακή φραπεδιά! Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 190 - 8 Ιουλίου 2016 - Είδα τον κήπο Christchurch Greyfriars και την παλαιότερη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στην Αγγλία, στο Λονδίνο
Κήπος Christchurch Greyfriars: Σε απόσταση αναπνοής από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου, αυτός ο ιδιόμορφος μικρός κήπος με τριανταφυλλιές περιέχεται εντός του βομβαρδισμένου τοίχους μιας εγκαταλελειμμένης εκκλησίας. Σε αυτό το σημείο βρισκόταν ένα μοναστήρι Φραγκισκανών στο Μεσαίωνα, του οποίου οι μοναχοί ήταν τόσο αφοσιωμένοι που ο λαός πίστευε ότι ο καθένας, θαμμένος στις γκρι ρόμπες τους,θα πάει κατ 'ευθείαν στον παράδεισο. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που τέσσερις βασίλισσες επέλεξαν να ταφούν στην εκκλησία, πριν να καεί στη Μεγάλη Φωτιά του Λονδίνου. Ο Κρίστοφερ Ρεν σύντομα άρχισε να εργάζεται στην κατασκευή μιας νέας εκκλησίας, η οποία ολοκληρώθηκε το 1704. Αλλά οι γερμανικές βόμβες κατέστρεψαν την κατασκευή αυτή του Ρεν το 1940, αφήνοντας μόνο όρθιο τον δυτικό πύργο. Αυτός ο μικρός κήπος με τριανταφυλλιές ταιριάζει με την κάτοψη του ναού του Ρεν. Εκατέρωθεν του κεντρικού κλίτους είναι φράκτες και παρτέρια, όπου τα στασίδια του ναού κάποτε βρισκόντουσαν.
Το λείψανο της Αγίας Εθελδρέτας: Κριμένη στην οδό Ely Place είναι η Αγία Εθελδρέτα, η παλαιότερη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στην Αγγλία. Χτισμένη το 1250, είναι το τελευταίο απομεινάρι του ανακτόρου των επισκόπων του Ely, του οποίου τα 58 στρέμματα οπωρώνων, αμπελώνων και περιβολιών έφταναν μέχρι τον Τάμεση. Επειδή το ανάκτορο διοικώταν από την Έδρα της Ely, η οποία βρισκόταν 100 μίλια μακριά, στην περιοχή του Cambridgeshire, το κτήμα δεν υπαγόταν στη δικαιοδοσία της πόλης του Λονδίνου - και, επομένως, το προτιμούσαν εγκληματίες που καταδιώκονταν. Μέσα στη μικρή, γοτθική και μάλλον ζοφερή εκκλησία είναι ένα ανατριχιαστικό λείψανο του πολιούχου της, της Αγίας Εθελδρέτας. Ένα μικρό κομμάτι από το χλωμό άσπρο χέρι της, το οποίο δωρίστηκε στην εκκλησία τον 19ο αιώνα, διατηρείται σε καταστόλιστο σεντούκι προς τα δεξιά του βωμού. Μπορείτε να δείτε το σεντούκι στην παρακάτω φωτογραφία (είναι κάτω από το άγαλμα, στο δεξιό άκρο του βωμού).
Μέρα 191 - 9 Ιουλίου 2016 - Επισκεύθηκα το κέντρο Δυτικών Προσεγγίσεων - Πολεμικό Μουσείο του Λίβερπουλ
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου το Λίβερπουλ ήταν το κύριο λιμάνι της Βρετανίας για την κίνηση πλοίων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, πάνω από 1000 συνοδείες πλοίων έφτασαν στο Λίβερπουλ και πολλά πολεμικά πλοία και εμπορικά πλοία επισκευάστηκαν και κατασκευάστηκαν εκεί.
Το 1941 οι Συνδιασμένες Επιχειρήσεις μετακόμισαν στο κτίριο Derby House στο Λίβερπουλ, επειδή τα γερμανικά αεροσκάφη και τα U-boats έκαναν επιθέσεις στα πλοία που ταξίδευαν από και προς την Αμερική και την Ευρώπη. Το τμήμα αυτό έγινε γνωστό ως Κέντρο Δυτικών Προσεγγίσεων, επειδή παρακολουθούσε τις δυτικές προσεγγίσεις, την ορθογώνια περιοχή του Ατλαντικού που βρίσκεται αμέσως δυτικά των Βρετανικών Νήσων. Έτσι το Λίβερπουλ έγινε μια σημαντική στρατηγική θέση στον πόλεμο.
Επισκέφθηκα αυτό το κτίριο, το οποίο περιέχει το καταφύγιο εν καιρώ πολέμου (έχει αποκατασταθεί ακριβώς όπως ήταν τόσο) . Άξιζε πραγματικά μια τέτοια επίσκεψη για να δω απο κοντα αυτό το ιστορικό σημείο. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 192 - 10 Ιουλίου 2016 - Δοκίμασα τη μπύρα 'Hop House 13'
Ήταν ο τελικός του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, οπότε ήταν καιρός να επικεντρωθώ στο ποδόσφαιρο και να δοκιμάσω άλλη μια μπύρα . Η συγκεκριμένη διατίθεται στην αγορά ως τύπου 'λάγκερ', αλλά προφανώς το όνομα δείχνει ότι η γεύση της είναι μάλλον λυκίσκου . Γιατί, λοιπόν, τη δοκίμασα; Ήταν η μόνη μπύρα στο μενού που δεν είχα δοκιμάσει . Και ναι, μαντέψατε σωστά. Δε μου άρεσε!
Μέρα 193 - 11 Ιουλίου 2016 - Ήπια καφέ στο 'Muster Custom Coffee' στο Λίβερπουλ
Βρέθηκα κατά τύχη στη συγκεκριμένη καφετέρια. Η διακόσμηση είναι αρκετά ιδιότροπη, με διάφορα μηχανικά εξαρτήματα να αποτελούν μέρος του ντεκόρ. Αλλά δυστυχώς σαν καφετέρια δεν προσφέρει τίποτα το καινούριο στον ήδη μεγάλο αριθμό καφετεριών που έχουν ανοίξει ήδη στο Λίβερπουλ. Και ενώ οι άλλες καφετέριες προσφέρουν κάτι διαφορετικό η κάθε μία, είτε καφέδες δικής τους δημιουργίας, είτε καφέδες από ειδικούς κόκους καφέ, είτε μενού από γεύματα να συνοδεύουν τον καφέ, το συγκεκριμένο μέρος δεν κάνει τίποτε από αυτά.
Από ό,τι είδα, προσφέρει τη συνηθισμένη λίστα καφέδων που συναντάς σε Βρετανική καφετέρια (εσπρέσσο, αμερικάνο, λατέ, κλπ) και τα συνηθισμένα κέικ που τους συνοδεύουν. Και η μόκα που δοκίμασα δεν ήταν και τόσο καλή.
Μέρα 194 - 12 Ιουλίου 2016 - Επισκεύθηκα την γκαλερί και μουσείο Βικτώριας, στο Λίβερπουλ
Ήταν σίγουρα μια πολύ ευχάριστη επίσκεψη. Το κτίριο και το μουσείο αποτελεί τμήμα του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ. Περιέχει μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή από περίεργα πράγματα από τον κόσμο της επιστήμης, της τέχνης, της φύσης κλπ. Για παράδειγμα, στεγάζει τη σημαντικότερη συλλογή ψεύτικων δοντιών στον κόσμο ( !! ) κάτω από την ίδια στέγη με μια έκθεση έργων τέχνης. Το κτίριο αποτελεί κεντρικό και αναπόσπαστο τμήμα του πανεπιστημίου εδώ και πάνω από 100 χρόνια. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1892. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 195 - 13 Ιουλίου 2016 - Έφαγα στο 'Panna', στο Λίβερπουλ
Η συγκεκριμένη βδομάδα ήταν άλλη μία στη οποία έμεινα στην πόλη, οπότε αποφάσισα να δοκιμάσω το συγκεκριμένο μέρος, που βρίσκεται στο κέντρο της εμπορικής περιοχής του Λίβερπουλ. Η διακόσμηση θυμίζει λίγο ΙΚΕΑ, οπότε μάλλον οι ιδιοκτήτες είναι Σκανδιναβοί. Δοκίμασα ένα από τα φρέσκα σάντουιτς που κάνουν (παστράμι και κόκκινη πιπεριά) και ήταν πολύ νόστιμο. Σίγουρα αξίζει μια στάση για ένα σνακ. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 196 - 14 Ιουλίου 2016 - Ήπια καφέ στο 'Gourmet Coffee', στο Λίβερπουλ
Άλλη μια άσχημη εμπειρία καφέ στο Λίβερπουλ. Αυτή τη φορά από μια καφετέρια που έχει πολύ καλά reviews στο Tripadvisor. Παρά το όνομα (Γκουρμέ Καφέ), μόνο γκουρμέ δεν είναι η γεύση του.
Το μέρος έχει μια λιστα από διάφορες γεύσεις σοκολάτας που μπορούν να γίνουν ρόφημα μόκα. Δοκίμασα λοιπον μια μόκα με γεύση Νουτέλα (κάτι σαν την ελληνική Μερέντα). Άνοστη γεύση - πολύ νερό, πολύ γάλα και ελάχιστος καφές και σοκολάτα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 197 - 15 Ιουλίου 2016 - Είδα την ταινία 'Mommy'
Αυτό που θα σου κάνει εντύπωση σε αυτή την ταινία είναι οι καταπληκτικές ερμηνείες των 3 κυρίων χαρακτήρων της. Αλλά και η ίδια η ταινία είναι καλή. Έχει κερδίσει πολλά διεθνή βραβεία (όχι όμως Όσκαρ). Αξίζει να τη δεις. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 198 - 16 Ιουλίου 2016 - Διάβασα το βιβλίο 'Εκεί Που Οι Άγγελοι Φοβούνται Nα Διαβούν', του Ε Μ Φόρστερ
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1905 και ο τίτλος του είναι από μία πρόταση από το βιβλίο του Αλεξάντερ Πόουπ 'Ένα Δοκίμιο Για Την Κριτική': "Οι χαζοί τρέχουν εκεί που οι άγγελοι φοβούνται να διαβούν"
Το βιβλίο το βρήκα μέτριο, προσωπικά. Αλλά όταν το διάβαζα φανταζόμουνα ότι με τον κατάλληλο σκηνοθέτη θα έκανε μια πολύ καλή ταινία, μια και βασίζεται κυρίως στην Ιταλία και δίνει μια πολύ καλή αναπαράσταση της Βρετανικής ανώτερης τάξης σε σύγκριση με την οικογενιακή απλή ζωή στην ιταλική εξοχή. Και τώρα που έμαθα ότι η ταινία βασιζόμενη στο βιβλίο βγήκε το 1991, θα την δω σίγουρα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 199 - 17 Ιουλίου 2016 - Έφαγα παγωτό στο Πάρκγκέιτ
Το Πάρκγκέιτ είναι ένα μικρό χωριό στη χερσόνησο του Γουίραλ. Μόνο μια τεράστια έκταση ελώδους περιοχής το χωρίζει από τον ποταμό Ντί και την Ουαλλία. Το παγωτό του είναι πασίγνωστο και φημισμένο στην περιοχή. Και μια που, επιτέλους, η μέρα ήταν ηλιολουστη ήταν ευκαιρία να το δοκιμάσω! Σερβίρεται σε αρκετά μεγάλες ποσότητες, δεν είναι ακριβό και είναι πολύ νόστιμο. Αλλά όχι τόσο νόστιμο όσο το παγωτό που έφαγα στο La Gelateria στο Λονδίνο (δείτε προηγούμενη ανάρτηση). Περισσότερες πληροφορίες για το Πάρκγκέιτ εδώ.
Μέρα 200 - 18 Ιουλίου 2016 - Μαγείρεψα 'Τσάουντερ Καπνιστού Μπακαλιάρου'
Για όσους δεν ξέρουν, το τσάουντερ είναι ένα είδος σούπας που γίνεται με γάλα ή κρέμα και που της δίνεις μια παχύρευστη υφή βάζοντας μπισκότα, παξιμαδάκια ή διάφορα άλλα. Για να γιορτάσω την 200η μέρα του 'κάνωντας κάτι καινούριο', αποφάσισα να μπω και παλι στην κουζίνα μετα απο καιρό και να μαγειρέψω αυτή την καλοκαιρινή συνταγή. Η συνταγή εδώ.
Μέρα 201 - 19 Ιουλίου 2016 - Επισκεύθηκα το εμπορικό κέντρο του Γκραντ Σέντραλ Χολ, στο Λίβερπουλ
Ντρέπομαι που λέω ότι μέχρι τη συγκεκριμένη μέρα δεν είχα ποτέ μπει σε αυτό το κτίριο, παρότι έχω περάσει απ' έξω του χιλιάδες φορές. Αν ψάχνετε για σπάνια βινύλια, κόμικς, μέντιουμς, θεραπεύοντες πέτρες, ακόμα και ηλεκτρονικά παιχνίδια της 10ετίας του 80, αυτο είναι το μέρος να τα βρεις! Το εμπορικό αυτό κέντρο στεγάζεται στο Γκραντ Σέντραλ Χολ, κτίριο που μέχρι το 1990 ήταν εκκλησία Μεθοδιστών. Αξίζει έστω και μια επίσκεψη για να θαυμάσεις το εσωτερικό του.
Μέρα 202 - 20 Ιουλίου 2016 - Μαγείρεψα 'Αχιάκο Μπογκοτάνο'
Άλλη μια σούπα, αυτή τη φορά από την Κολομβία. Τη βρήκα στο αγαπημένο μου βιβλίο για σούπες, το οποίο είχε αλλάξει μερικά από τα υλικά της αυθεντικής συνταγής. Μοιάζει λίγο 'ακατάστατη' στη φωτογραφία, αλλά την έβγαλα αφού έκανα μια έρευνα στο Google και βρήκα φωτογραφίες του πιάτου αυτού. Η γεύση της είναι ΟΚ. Απλά, να πλίνετε καλά την κάπαρη γιατί αν την αγοράσατε σε βαζάκι με αρμύρα το παραμικρό αλάτι θα χαλάσει τη γεύση της σούπας. Η συνταγή εδώ.
Μέρα 203 - 21 Ιουλίου 2016 - Έφαγα πρωινό στο '81 Renshaw', στο Λίβερπουλ
Ένα πάρα πολύ όμορφο μέρος! Πολύ φιλικό προσωπικό, διακόσμηση που σε κάνει να μπεις μέσα να κάτσεις και νόστιμο φαγητό. Διαβάστε εδώ τη γνώμη μου στο Tripadvisor.
Μέρα 204 - 22 Ιουλίου 2016 - Είδα την ταινία 'Ο Άνθρωπος Που Δεν Ηταν Εκεί'
Τα αδέλφια Κοέν κέρδισαν το βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη στο φεστιβάλ των Καννών το 2001, γι αυτή την ταινία. Η σκηνοθεσία ήταν όντως πολύ καλή, καθώς και οι ερμηνείες - αλλά η ταινία έχανε στο σενάριο, γενικά δεν είχε πολύ ενδιαφέρον η ιστορία που έλεγε. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 205 - 23 Ιουλίου 2016 - Επισκεύθηκα το μνημείο Άστον, στο Λάνκαστερ
Το Σάββατο 23 Ιουλίου ξεκίνησε καλά, με ένα ταξιδάκι στο μνημείο Άστον. Χτισμένο μεταξύ 1907 και 1909 από τον λόρδο Άστον, στη μνήμη της δεύτερης συζύγου του Τζέσσι, το μνημείο βρίσκεται στην κορυφή του πάρκου Γουίλλιαμσον στην πόλη του Λάνκαστερ. Από εκεί μπορεί κανείς να έχει μια πολύ καλή θέα της γύρω περιοχής, ακόμα και του κόλπου του Μόρκαμπ. Δυστυχως, λίγο μετά την επίσκεψή μου και ενώ περπατούσα προς το Μόρκαμπ με πιάσανε πόνοι στα νεφρά (αντίδραση από κάτι αντιισταμινικά χάπια που μου είχε δώσει ο γιατρός), με αποτέλεσμα το ταξιδάκι αυτό να μην ολοκληρωθεί.
Μέρα 206 - 24 Ιουλίου 20106 - Διάβασα το βιβλίο 'Η εξήγηση του Τζων Σίλβερμαν', του Κάρολου Ντίκενς
24 Ιουλίου!! Τα γενέθλιά μου! Δυστυχώς, δεν είχα σχεδιάσει να περάσω τη μέρα στο σπίτι, κυρίως κρεββατομένος, και με πόνους. Αλλά δεν μπορούμε να τα μαντέψουμε αυτά τα πράγματα. Και δεν είχα σκοπό να αφήσω τη μέρα να περάσει χωρίς να κάνω κάτι καινούριο. Οπότε τελείωσα αυτό το βιβλίο.
Το συγκεκριμένο ήταν ένα από τα τελευταία μικρά διηγήματα του Ντίκενς, το οποίο κυκλοφόρησε σε δόσεις κατά τη διάρκεια του 1868. Αν και δεν είναι ένα από τα καλύτερά του, παρόλα αυτα είχε τον σκοτεινό, απαισιόδοξο τόνο των τελευταίων έργων του Ντίκενς.
Μέρα 207 - 25 Ιουλίου 2016 - Είδα την ταινία 'Dellamorte Dellamore'
Η ταινία κυκλοφόρησε το 1994. Είναι μια ιταλικής παραγωγής κωμωδία τρόμου, με πρωταγωνιστή τον Ρούπερτ Έβερετ και την εκληκτικά σέξυ Anna Falchi. Ο Μάρτιν Σκορσέζε την ονομάζει ως μια απο τις καλύτερες ιταλικές ταινίες της 10ετίας του 90. Βλέπεται άνετα και έχει αρκετό γέλιο. Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, είναι πολύ σουρεαλιστική και δίνει την άισθηση Β ταινίας. Αλλά σίγουρα αξίζει να την δείτε μόνο και μόνο γιατί η σέξυ Anna Falchi παρουσιάζεται γυμνή! Σας έχω πει ότι γουστάρω πολύ Anna Falchi; Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 208 - 26 Ιουλίου 2016 - Άκουσα το άλμπουμ 'Sandiwara Cinta' από την Nike Ardilla
Ακόμα δεν αισθανόμουν 100% υγιής την περασμένη εβδομάδα, οπότε αποφάσισα να δω αν μπορώ να βρω κανένα καλό άλμπουμ να ακούσω. Αυτή τη φορά έψαξα για άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία, σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Αυτό το συγκεκριμένο άλμπουμ, του οποίου ο τίτλος μεταφράζεται σε « Θεατρική Αγάπη », είναι το καλύτερο σε πωλήσεις άλμπουμ όλων των εποχών στην Ινδονησία, με συνολικές πωλήσεις περίπου στα 5 εκατομμύρια. Κυκλοφόρησε το 1995 .
Είναι ένα ΟΚ άλμπουμ. Μια τυπική σειρά ποπ ρομαντικών τραγουδιών της 10ετίας του 90, τα οποία μπορείς να ακούσεις ακόμα στη Eurovision στις μέρες μας. Ανέβασα το τραγούδι που μου άρεσε περισσότερο από το άλμπουμ, ο τίτλος του οποίου σημαίνει 'Ο βρυχηθμός της σκόνης' (ελπίζω οι μεταφράσεις του Google να είναι σωστες).
Μέρα 209 - 27 Ιουλίου 2016 - 'Ακουσα το άλμπουμ 'Mas' από τον Alejandro Sanz
Ο Alejandro Sanz είναι ένας δημοφιλής/διάσημος τραγουδιστής/τραγουδοποιός από την Ισπανία. Το συγκεκριμένο άλμπουμ ('Περισσότερο') έχει τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών στην Ισπανία, έχοντας πουλήσει πάνω από 2,2 εκ αντίτυπα από τότε που κυκλοφόρησε το 1997.
Ομολογώ ότι το βρήκα πολύ του στυλ 'φέρτε μου τον κουβά να ξεράσω' ρομαντικό ποπ, για τα γούστα μου. Ήταν σαν να άκουγα έναν ισπανό Έρος Ραμαζότι, αλλά χωρίς την ξεχωριστή φωνή του Έρος.
Μέρα 210 - 28 Ιουλίου 2016 - Είδα την ταινία 'Star Trek Beyond'
Τη συγκεκριμένη μέρα ένοιωθα πολύ καλύτερα και αποφάσισα επιτέλους να βγω λίγο έξω και να πάρω λίγο φρέσκο αέρα. Αλλά ως φανατικός οπαδός της σειράς Star Trek, δε μπορούσα να μην παω να δω την νέα ταινία της σειράς - οπότε πήγα σινεμα! Δεν μου πήρε πολύ να αναγνωρίσω το σκηνοθέτη. Ο Τζάστιν Λιν (της σειράς 'Μαχητές Των Δρόμων') έχει δώσει στην ταινία την ασταμάτητη, γρήγορη δράση. Οπότε θα κρατήσει ευχαριστημένους τους φίλους της σειρας.
Όμως η ταινία δεν ήταν τόσο καλή όσο η δύο προηγούμενες (The Beginning και Into Darkness) μια και δεν έκανε πολλά στο θεμα του κτισίματος χαρακτήρων και της προόδου των διαφόρων προσωπικοτήτων τους, κάτι που οι προηγούμενες είχαν κάνει πολύ καλά. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 211 - 29 Ιουλίου 2016 - Είδα την ταινία 'Το Τελευταίο Ατού'
Και ενώ νόμιζα ότι ήμουν καλύτερα, νάσου πάλι ο πόνος να με ρίχνει στο κρεββάτι ξανά την περασμένη Παρασκευή. Μάλλον ήταν όλη αυτή η ξέφρενη δράση στο Σταρ Τρεκ!!
Τέλος πάντων, δεν είχα τίποτε άλλο να κάνω παρά να δω ακόμα μια ταινία. Αυτή τη φορά από το 1951 με πρωταγωνιστη τον Κιρκ Νταγκλας. Προσωπικά δεν θα της έδινα τόσο μεγάλη βαθμολογία όσο της έδωσε η ιστοσελίδα του IMDB (8,2), παρά την πολύ καλή ερμηνεία του Νταγκλας. Παρ 'όλα αυτά, η εικόνα των μέσων μαζικής ενημέρωσης ως μια διψασμένη για αίμα βιομηχανία, αφιερωμένη στην πώληση όλο και περισσότερων φύλλων, και διατεθειμένη να βάλει ακόμα και την ανθρώπινη ζωή σε δεύτερη μοίρα , είναι εξίσου επίκαιρη σήμερα όπως ήταν τότε. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 212 - 30 Ιουλίου 2016 - Επισκεύθηκα τον Πύργο Ραδιοφώνου Της Πόλης, στο Λίβερπουλ
Ο πύργος είναι άλλο ένα ορόσημο της πόλης που δεν είχα επισκευθεί όλα αυτά τα χρόνια!! Και το Σάββατο που πέρασε, αποφασισμένος να μην βγάλω πάλι το Σαββατοκύριακο κλεισμένος μέσα, αλλά μη θέλωντας και να ζοριστώ μην τυχόν ο πόνος επανέλθει, πήρα το ασανσερ και ανέβηκα στην κορυφή για μια καταπληκτική θέα του Λίβερπουλ.
Ο πύργος χτίστηκε το 1969 και έχει ύψος 138 μέτρα. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κτίριο στο Λίβερπουλ, αλλά αν υπολογίσουμε και τα άλλα 10 μέτρα της κεραίας, τότε είναι το μεγαλύτερο. Σήμερα στεγάζει τον βασικό ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης, τον Radio City 96,7. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Μέρα 213 - 31 Ιουλίου 2016 - Επισκεύθηκα το Σπικ Χολ, στο Λίβερπουλ
Επισκεύθηκα αυτό το υπέροχο και σπάνιο αρχοντικό από ξύλο, της περιόδου των Τιούντορς, το οποίο βρίσκεται ακριβώς δίπλα στις όχθες του ποταμού Μέρζι, δίπλα στο αεροδρόμιο του Λίβερπουλ (Τζον Λέννον). Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1530. Είναι ένα πάρα πολύ όμορφο αρχοντικό και όλη η οικογένεια μπορεί να περάσει ολόκληρη τη μέρα τριγυρίζωντας γύρω από τα πολλά του δωμάτια, τους κήπους, καθώς και το εστιατόριο του.
Σύνοψη Ιουλίου
Άλλος ένας ενδιαφέρον μήνας, που κυρίως με κράτησε γύρω από το Λίβερπουλ και το Λονδίνο. Λόγω προβλήματος υγείας και φόρτου εργασίας (και ενώ ετοιμάζομαι για το ταξίδι του Αυγούστου) δεν ταξίδεψα πολύ. Παρ' όλα αυτά, κατάφερα να επισκευθώ 9 μέρη για πρώτη φορά γύρω από το Λίβερπουλ και το Λονδίνο, επισκεύθηκα 7 εστιατόρια και καφετέριες για πρώτη φορά, είδα 6 ταινίες και διάβασα 3 βιβλία. Ο μήνας συμπληρώθηκε μαγειρεύοντας 2 συνταγές για πρώτη φορά, ακούγοντας 2 άλμπουμ, δοκιμάζοντας 1 μπύρα και πηγαίνοντας σε μια βραδιά κωμωδίας. Ο Άυγουστος έφτασε και το διαβατήριο το έχω στο χέρι!!
No comments:
Post a Comment