Οι Μεταγραφές Του Ράφα - Ανάλυση

 

Με αφορμή μία πρόσφατη συζήτηση σχετικά με τον Ράφα στο γκρουπ τον φίλων της Λίβερπουλ στο Facebook, αποφάσισα να αναρτύσω μία μελέτη που είχαν κάνει πριν 3-4 χρόνια για τις μεταγραφές του. Το κάνω αυτό μια και υπάρχει μια λανθασμένη, κατά την γνώμη μου, αντίληψη ότι ο Ράφα και πάρα πολλά λεφτά ξόδεψε και πολλούς κακούς παίκτες έφερε.

Αποφάσισα να ‘φρεσκάρω’ λίγο την ανάλυση, μια και η προηγούμενη δεν είχε λάβει υπόψην την τελευταία χρονιά του Ράφα στη Λίβερπουλ. 

Πριν αναλύσω μία μία τις μεταγραφές του Ράφα, πρέπει να δούμε την κατάσταση της Λίβερπουλ σε σχέση με τους κυρίως αντιπάλους της το καλοκαίρι που ήρθε ο Ράφα, για να δούμε κατά πόσο ήταν δυνατή/αδύνατη να τις αντιμετωπίσει. 

 

Αμέσως αμέσως βλέπουμε τα εξής

• Και οι 3 αντίπαλοι έχουν πολύ πιο ισχυρά σύνολα, που σημαίνει ότι δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές αλλά απλά 1-2 καλές μεταγραφές τη σεζόν.

• Οι περισσότεροι από τους παίκτες των αντιπάλων έχουν μεγάλη μεταπολιτική αξία, που σημαίνει ότι μπορούν πουλώντας 1-2 παίκτες να λάβουν μεγάλα ποσά για να αγοράσουν μεγάλα ονόματα. Από τους δικούς μας παίκτες πόσοι θα μπορούσαν να πουληθούν πχ πάνω από €25εκ 

•  Η Λίβερπουλ δεν έχει μεγάλο μπάτζετ, που σημαίνει ότι για να αλλάξεις ριζικά την ομάδα θα πρέπει αναγκαστικά να πουλήσεις παίκτες.

Ας αρχήσουμε λοιπόν από τη σεζόν 2004-05. Παρότι ο Ράφα ήθελε να κρατήσει τον Owen ο Μιχαλάκης ήθελε πως και πως να πάει Ρεάλ, οπότε με ένα μόλις χρόνο να απομένει στο συμβόλαιό του, τον πουλήσαμε (τα ποσά είναι όλα σε λίρες) 8,5εκ συν τον Antonio Nunez. Οπότε αναγκαστικά έπρεπε να πάρουμε έναν παίκτη επιθετικής γραμμής και πήρε τον Luis Garcia με 6εκ. Πιστεύω να συμφωνείτε ότι η μεταγραφή του Garcia  θεωρείται επιτυχημένη.

Αφήσαμε επίσης ελεύθερο τον Marcus Babel ο οποίος μετά την σοβαρή ασθένεια που είχε δεν μπόρεσε να επανέρθει.  Τον Ιανουάριο φέραμε τον Pelegrino με ελευθέρα, για καβάντζα αλλά και για να ξεκουράζει τον Hyypia. Ο Pelegrino δεν είχε πολλές εμφανίσεις αλλά ο Ράφα τον έφερε κυρίως για τις προπονητικές του δυνατότητες, μια και αργότερα έγινε προπονητής αμυντικών στην ομάδα.

Πουλήσαμε τον Murphy για 2,5εκ και στη θέση του πήραμε τον Alonso με 10,7εκ. Πιστεύω ότι η ‘ανταλλαγή’ αυτή ήταν πάρα πολύ επιτυχημένη επίσης. Φέραμε και τον Josemi με 2εκ  για να υπάρχει κάλυψη στα άκρα της άμυνας. Η μεταγραφή αυτή δεν πέτυχε βέβαια, αλλά ούτε μας κόστησε και πολλά.

Τον Ιανουάριο πήραμε και τον Scott Carson με μόλις 750χ για δεύτερο πίσω από τον Dudek (μια και ο Kirkland είχε συνέχεια προβλήματα τραυματισμών). Σε σχέση με τα λεφτά που δώσαμε και για δεύτερος τερματοφύλακας δεν μπορείς να πεις ότι δεν ήταν καλή μεταγραφή (όταν μάλιστα σε μια περίοδο ήταν και ο βασικός της Εθνικής Αγγλίας στους άνδρες). Αγοράσαμε και τον Morientes με 6,3εκ. Ο Morientes δυστυχώς δεν έπιασε, αλλά την εποχή που ήρθε ήταν από τους πιο φορμαρισμένους επιθετικούς, οπότε δε μπορείς να κατηγορίσεις το Ράφα ότι έφταιγε (είναι σαν να αγοράζει ο Ρότζερς τον Jovetich και να μην πιάνει και να κράζεις τον Ρότζερς ότι αγόρασε σκάρτο παίκτη).

Σύνολο αγορών 25,75εκ

Σύνολο πωλήσεων 11εκ

Καθαρά έξοδα 14,75εκ

Βλέπουμε λοιπόν ότι μόλις με 14,75εκ καθαρά έξοδα η βασική ομάδα είχε αλλάξει ως εξής (στην πρώτη στήλη η πρώην, στη δεύτερη η νέα ομάδα:

 

ΣΕΖΟΝ 2005-06
Μετά την επιτυχία στο Τσου Λου, ήταν ευκαιρία να ενισχύσουμε την ομάδα μια και θα μπορούσε να προσελκύσει καλύτερους παίκτες. Βέβαια και πάλι δε μπορούσαμε να ξοδέψουμε πολλά, οπότε έπρεπε να πουληθούν παίκτες.

Αφήσαμε ελεύθερους  Biscan, Smicer και Henchoz μια και έληξαν τα συμβόλαιά τους (άσε που είχαν και μια κάποια ηλικία πλέον). Για να αναπληρωθεί το κενό στο κέντρο αγοράσαμε τον Momo Sissoko με 5,6εκ και τον Zenden με ελευθέρα. Ο πρώτος είχε επιτυχημένη καριέρα μέχρι τη σεζόν που τραυματίστηκε σοβαρά στο μάτι και πουλήθηκε στη Γιούβε με κέρδος. Ο δεύτερος δεν πέτυχε, αλλά ήρθε χωρίς κόστος (άσε που το κέντρο πλέον ήταν πιο ισχυρο με αρχηγο, Σισσόκο και Αλόνσο).

Το κενό του Henchoz αναπληρώθηκε εσωτερικά, με την μεταφορά του Carragher στο κέντρο της άμυνας (πριν τον Ράφα ήταν στα άκρα).

Καταφέραμε και πουλήσαμε τον φτυσιάρη Diouf με 3,5εκ, τον Nunez με 2εκ (άρα βγάλαμε και κέρδος), τον Diara με 2εκ και τον Baros με 6,5εκ. Με τα 14εκ μου πήραμε αγοράσαμε τον Reina με 6εκ και τον Πέτρο Crouch με 7εκ ο οποίος την προηγούμενη χρονιά δεν σταμάταγε να σκοράρει. Για τον Reina δεν πιστεύω να διαφωνεί κανείς  ότι όσο ήταν ο Ράφα προπονητής ήταν ο πιο σταθερός παίκτης της ομάδας (3 φορές χρυσό γάντι). Και  δε μπορείς να αμφισβητήσει κανείς ότι ο Crouch δεν ήταν πετυχημένη μεταγραφή (αρκετοί αντι-Ραφαικοί μάλιστα τον κράζουν επειδη τον πούλησε αργότερα).

Τον Γενάρη ενισχύσαμε την άμυνα αγοράζοντας τον Agger με 5,8εκ και φέραμε πίσω των ‘Θεό’ Fowler με ελευθέρα. Για τον Agger δε νομίζω να υπάρχει καμμιά αμφιβολία για το αν ήταν καλή μεταγραφή. Όσο για Fowler, η επιστροφή του άξιζε απλά, άσχετα για το αν πρόσφερε ή όχι.

Επίσης, η ατυχής μεταγραφή του Josemi αντικαταστάθηκε από τον Kromkamp (έγινε απλή ανταλαγή του ενός παίκτη με τον άλλο). Ούτε ο Kromkamp έπιασε αλλά δεν κόστισε τίποτα.

Τέλος, φέραμε και μερικούς πιτσιρικάδες για τις ρεζέρβες , ελπίζοντας ότι κάποιοι από αυτούς κάποτε θα μπουν στην πρώτη ομάδα: Baraggan (240χ), Mark Gonzalez (1,5εκ), Hobbs (150χ), Idrizaj (190χ), Roque (άγνωστο αλλά μικρό ποσό), Martin (250χ). Τώρα αν κάτσουμε να εξετάζουμε αν αγορές παικτών για ρεζέρβες/ακαδημίες είναι πετυχημένες ή όχι, τότε χάνουμε κάπως τον πήχη γιατί αν εξαιρέσουμε τον Βενγκερ δε νομίζω να υπάρχει προπονητής που συνολικά να έχει μεγάλη επιτυχία. Αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος των ακαδημιών/ρεζέρβων, να μπορουν μεσα από ενα μεγάλο σύνολο παικτων να βγάζουν μερικους που να αξιζουν, ενω αναγκαστικα οι υπόλοιποι θα πανε σε άλλες ομαδες. Πχ ο Γκονζάλεθ δεν μπορεσε να πάρει άδεια στην Αγγλία και όταν τελικά πηρε τον πουλησαμε.

Σύνολο αγορών 26,73εκ
Σύνολο πωλήσεων 14εκ
Καθαρά έξοδα 12,73εκ

Οπότε, με μόλις 12,73εκ καθαρά έξοδα, το νέο look της ομάδας ήταν ως εξής:

 

 

ΣΕΖΟΝ 2006-07
Τη σεζόν αυτή ο Ράφα προσπάθησε με πολύ χαμηλό μπατζετ και πάλι να ξεφορτωθεί όσο πιο πολλούς παίκτες μπορούσε από τις αποτυχίες του Ουγιέ και από τις δικές του μεταγραφές που δεν έπιασαν.

Στην επίθεση πουλήσαμε τον Morientes (3εκ) και τους Cheyrou (1,5εκ), Mellor (500χ). Μαζί με την πώληση των Barragan (675χ) και Whitbread (200χ) τα λεφτά που μαζεύτηκαν έφεραν τον Bellamy (6εκ). Η επιθετική γραμμή ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ με την απόκτηση του Kuyt (9εκ). Δε μπορείς να πεις ότι ήταν αποτυχημένες μεταγραφές.

Στην άμυνα δώσαμε Traore (2εκ) και φέραμε Aurelio (ελεύθερος) και Palleta (2εκ). O Aurelio σαφώς καλύτερος του Traore (άσχετα αν οι πολλοί τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να κάνει όσες εμφανήσεις θα ήθελε), ενώ ο Palleta δεν έπιασε.

Ο Hamman αφήθηκε ελεύθερος (στο βιβλίο του λέει ότι δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του επειδή ο Ράφα του εξήγησε ότι με Alonso και Sissoko δεν θα είχε πολλές ευκαιρίες για βασικός).

Πουλήσαμε Kirkland (3.5εκ) και Kromkamp (1,75εκ). Φέραμε Pennant (6,7εκ) και έναν πιτσιρκά για τις ρεζέρβες, τον El Zhar (200χ). Ο Pennant ήταν γενικά μέτριος, αλλά αξίζει να σημειώσω ότι ο Ράφα είχε ζητήσει τον Σιμάο, αλλά η διοίκηση δεν ήθελε να δώσει τα 8εκ που ζητούσε η Μπενφίκα. Ο El Zhar δεν κατάφερε να δείξει τίποτα το ιδιαίτερο και πουλήθηκε μερικά χρόνια αργότερα.

Τον Γενάρη πουλήσαμε Potter (525χ), Warnock (1,5εκ) και Diao (ελεύθερος). Με τα λεφτά αγοράσαμε τον Arbeloa (2,5εκ) που παρότι δεν ήταν το μεγάλο όνομα πιστεύω θα συμφωνήσεις ότι τα πήγε μια χαρά στη Λίβερπουλ. Πήραμε δανεικό και τον Mascherano (με οπτιόν αγοράς). Αγοράσαμε επίσης και 2 πιτσιρικάδες, Ajdarevic (750χ) και  Brouwer (μικρό ποσό).

Συνολικά έξοδα 27,15εκ
Συνολικά έσοδα 15,14εκ
Καθαρά έξοδα 12,01εκ

Ας δούμε τί αλλαγές κατάφερε με 12,01εκ καθαρά έξοδα:

 

 

Έτσι, στα πρώτα 3 χρόνια ο Ράφα ξοδεύοντας καθαρά 39,5εκ είχε φτιάξει έναν νέο σε ηλικία αλλά και ταλαντούχο κορμό (Ρέινα, ‘Αγκερ, Αρμπελόα, Αλόνσο, Σισσόκο,Μασεράνο, Κάουτ, Πένναντ, Κράουτς, Μπέλαμι) και είχε σηκώσει Τσου Λου, FA Cup και είχε πάει και σε άλλο έναν τελικό Τσου Λου και τελικό Carling Cup. 

ΣΕΖΟΝ 2007-08
Η πρώτη φουλ σεζόν των νέων ιδιοκτητών, οι οποίοι υποσχέθηκαν πολλά λεφτά για μεταγραφές.

Λόγω του τί έγινε με Bellamy και Riise (και ένα μπαστούνι του γκολφ) ο Ράφα πουλάει τον Bellamy για 7,5εκ. Πουλάει επίσης και τους Sinama Pongolle (2,7εκ) και Cisse (6εκ).Με αυτά τα λεφτά και τσοντάροντας από τους ιδιοκτήτες αγοράζει τον Torres (20,2εκ). Ο Fowler αφήνεται ελεύθερος και στη θέση του έρχεται ελεύθερος ο Voronin. Δεν έπιασε βέβαια αλλά είπαμε, ελεύθερος.

Το συμβόλαιο του Dudek τελειώνει και δεν αναναιώνεται γιατί ο ίδιος θέλει να πάει Ρεάλ. Στο δίδυμο Reina-Carson προσθέτουμε τον τρίτο τερματοφύλακα, τον νεαρό Itandje (το ποσό αγοράς δεν δημοσιεύτηκε αλλά ήταν μικρό). Δεν είδαμε ποτέ αν θα ήταν καλός ή όχι μια και μετά από αυτό που έκανε στο μνημόσυνο για τους 96 δεν ξαναείδε φανέλα Λίβερπουλ.

Ο Zenden έμεινε ελεύθερος, ενώ ο Garcia πουλήθηκε για 4εκ επειδή ήθελε να γυρίσει στην Ισπανία. Ο ίδιος δήλωσε πέρυσι σε συνέντευξη ότι μετάνιωσε πολύ για την απόφασή του αυτή. Στη θέση τους αγοράσαμε Benayoun (5εκ) και Babel (11,5εκ). Ο Μπένυ αποδίχθηκε ένας πολύ χρήσιμος παίκτης. Δυστυχώς ο Babel ήταν άμυαλος, αλλά την εποχή που αγοράστηκε ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο στην Ολλανδία.

Πουλήσαμε επίσης Gonzalez (3,5εκ), Palleta (1,2εκ), Smith (ελεύθερος) και O’Donnell (100χ). Αγοράσαμε Lucas (5εκ) (αποδείχτηκε μεγάλη μεταγραφή) και τους πιτσιρικάδες Leto (1,8εκ), Dominquez (270χ), Nemeth (ελεύθερος) και Insua (1,3εκ). Από αυτούς τους πιτσιρικάδες ο Leto πουλήθηκε αναγκαστικά γιατί δεν μπορέσαμε να του βγάλουμε άδεια στην Αγγλία. Ο Insua μπήκε στη βασική 11άδα στα τελευταία χρόνια του Ράφα και τον πούλησε κοψοχρονιά ο Χότζον. Τώρα είναι ακόμα και διεθνής παίκτης με Αργεντινή. Ο Nemeth (ένας από τους αγαπημένους μου πιτσιρικάδες) θα είχε κάνει πολύ καλή σταδιοδρομία αλλά έμεινε πίσω λόγω συνεχών τραυματισμών. Ο Dominquez δεν έπιασε.

Τον Γενάρη πουλήσαμε τον Sissoko (8,2εκ) και Peltier (ελεύθερος) και αγοράσαμε πλέον τον Mascherano (18,6εκ). Φέραμε επίσης και τον Skrtel (6,5εκ), άλλη μια πετυχημένη μεταγραφή.

Αξίζει να σημειώσω ότι ο Ράφα είχε συμφωνήσει σε όλα την μεταγραφή του David Silva αλλά οι ιδιοκτήτες καθυστερούσαν συνέχεια να δώσουν τα λεφτά με αποτέλεσμα να μην γίνει τίποτα.

Συνολικά έξοδα 70,2εκ
Συνολικά έσοδα 33,2εκ
Καθαρά έξοδα 37εκ

Έτσι, με καθαρά έξοδα 37εκ η ομάδα ενισχύθηκε ακόμα, ως εξής:

 

 

ΣΕΖΟΝ 2008-09
Από εδώ και πέρα το ταμείο στερεύει και δεν υπάρχουν λεφτά για μεταγραφές. ‘Οχι μόνο αυτο αλλά και αρκετό μέρος από τα έσοδα πωλήσεων πάει στην πληρωμή τόκων. Ενώ ο Ράφα έχει συμφωνήσει για να φέρει Ντάνι Άλβεζ με 12εκ, τελικά δεν έχει τίποτα για να τον αγοράσει.

Αναγκαστικά αποφασίζει ότι για να ενισχύσει την ομάδα θα πρέπει να φέρει έναν παίκτη Άγγλο (λόγω τον νέων κανονισμών ΟΥΕΦΑ), που να μπορεί να παίζει σε πολλές θέσεις. Καταλήγει στον Gareth Barry ο οποίος τα πήγαινε φανταστικά ως αρχηγός της Βίλλα και βασικός στην Εθνική. Μπορούσε επίσης να παίξει ως αριστερό μπακ, αμυντικό ή επιθετικό χαφ, αλλά και αριστερό χαφ. Η Βίλλα ζητά αρχικά 12εκ. Ο Ράφα δίνει διαταγή στη διοίκηση ως εξής: Θέλω οποσδήποτε Barry και Keane ΑΛΛΑ πρώτα πρέπει να αγοραστεί ο Barry και μετά ο Κeane, γιατί πρέπει να έχουμε Barry γα να λειτουργήσει σωστά το σύστημα που σκέφτομαι.  Αν δεν πάρουμε Barry δεν χρειάζομαι τον Keane. Οπότε θα κοιτάξω να βρω λεφτά από πωλήσεις και εσείς κοιτάξτε να κάνετε τα παραπάνω.

Η Βίλλα ξαφνικά ζητά 18εκ και ο Ράφα αναγκάζεται να δει ποιόν μπορεί να πουλήσει για να πάρει τόσα λεφτά. Δεν υπάρχει άλλος από τους Torres, Alonso ή Gerrard, οπότε κοιτάει να πουλήσει τον Alonso. Τελικά μια τέτοια μεταγραφή στη Γιουβέντους καταρέει, η διοίκηση αρνείται να πληρώσει τα 18εκ που ζητάει η Βίλλα και αποφασίζει να αγοράσει μόνο τον Keane (19εκ) παρότι ο Ράφα τους είχε πει άλλα!!

Ο Crouch δεν ανανέωνε συμβόλαιο αν δεν του εξασφαλίζαμε βασική θέση. Πλέον με τον Torres δε μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, οπότε τον πουλάμε για 11εκ. Πουλάμε επίσης και Riise (4εκ), Guthrie (2,25εκ), Carson (3,25εκ), Finnan (1εκ), Hobbs (1εκ). Αφήνουμε ελέυθερους Kewell και Le Talec.

Αγοράσαμε Dossena (7εκ) – πολύ άσχημη μεταγραφή, Cavalieri (3,5εκ) για ρεζέρβα του Ρέινα, N’Gog (1,5εκ) και Degen (ελεύθερος).

Μη μπορώντας να βολέψει τον Kean στο σύστημά του, ο Ράφα τον πουλάει τον Γενάρη για 16εκ για να μην χάσει και άλλη αξία μέχρι το καλοκαίρι. Αγοράζει τον Riera (8εκ).

Συνολικά έξοδα 39εκ
Συνολικά έσοδα 38,5
Συνολικά έξοδα 500χ!

Παρόλα αυτά τερματίσαμε δεύτεροι!

Μετά την πρώτη ‘τσιγκούνικη’ σεζόν, η ομάδα είχε το εξής σχήμα:

 

 

ΣΕΖΟΝ 2009-10
Ο Ράφα αποδυκνείει ότι έχουμε ομάδα ικανή για τίτλο, τερματίζωντας στη 2η θέση. Αυτό που μένει είναι να αγοράσουμε 2-3 παίκτες κλειδιά που θα κάνουν την διαφορά. Αλλά η διοίκηση του λέει ότι λεφτά δεν υπάρχουν και ότι αν θέλει παίκτες θα πρέπει πρώτα να πουλήσει!

Μια που ο Alonso είχε θυμώσει με τον Ράφα και ήθελε να φύγει για Μαδρίτη, τον πουλάμε για 30εκ. Ο Arbeloa  δήλωσε ότι ήθελε και αυτός να πάει στη Ρεάλ, οπότε τον πουλάμε για 3,5εκ. Ο Hyypia δεν θέλει να ανανεώσει συμβόλαιο γιατί ο Ράφα τον θέλει στο προπονητικό τιμ, οπότε φεύγει ελεύθερος. Ελεύθερος φεύγει και ο Pennant μια και τελειώνει το συμβόλαιό του. Πουλάμε επίσης Anderson (250χ), Roque (ελεύθερος) και Leto (3εκ).

Με τα 36,75εκ ο Ράφα αγοράζει αρχικά τον Johnson (17,5εκ) και τον πιτσιρικά Ayala (160χ). Ο Τζόνσον αποδείχθηκε πολύ καλή μεταγραφή.

Με τα υπόλοιπα λεφτά έχει σχεδιάσει τη μεταγραφή του Jovetich και ενός εκ των Upton/Distin.

Ξαφνικά η διοίκηση του λέει ότι δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα χρήματα από τις πωλήσεις παρά μόνο 3-4εκ, μια και πρέπει να πληρωθούν τόκοι!! Ο Ράφα αναγκάζεται να κοιτάξει την αγορά για φτηνά πράγματα.

Τελικά καταλήγει σ τον Aquilani (17,1εκ) μια που η Ρόμα ζητάει μόνο 2εκ μπροστά και τα υπόλοιπα σε πολλές και καλές δόσεις. Με κάτι ψύχουλα που περισσεύουν φέρνει Κυριάκο (2εκ), ο οποίος αναλόγως τα λεφτά που πληρώσαμε τα πήγε αξιόλογα. Τον Aquilani  δυστυχώς δεν τον είδαμε ποτέ μια ολόκληρη σεζόν.

Τον Γενάρη πουλάμε Dossena (3,7εκ) και Voronin (1,75εκ). Φέρνουμε Maxi με ελευθέρα, ο οποίος αποδείχθηκε πολύ καλή επιλογή.

Συνολικά έξοδα 36,76εκ
Συνολικά έσοδα 42,2εκ
Καθαρά ΕΣΟΔΑ 5,44εκ

Με απλά λόγια, σε σεζόν που έπρεπε να δωθούν χρήματα για το τελικό βήμα προς τίτλο, βγάλαμε και έσοδα από τις μεταγραφές!!!!!!

Ας δούμε την τελική ομάδα που άφησε ο Ράφα

 

 

Τέλος, πριν απολυθεί είχε κλείσει τις μεταγραφές των Jovanovich (ελεύθερος) και Shelvey (1,7εκ). Επίσης, παραπάνω δεν ανέφερα παίκτες που έφερε στην ακαδημία και οι οποίοι (ίσως) έχουν λαμπρό μέλλον στην ομάδα, όπως Ngoo, Suso, Pacheco, Wisdom, Eccleston.

Συνολικά, στα 6 χρόνια ο Ράφα ξόδεψε καθαρά 71,5εκ, δηλ  11,9εκ το χρόνο μέσο όρο (άντε, βάλτε και 2-3εκ παραπάνω αν θέλετε για να το στρογγυλέψουμε)!!!  Όσο για τις μεταγραφές του, αξίζει να λάβουμε υπ’ όψην τα εξής:

• Από τους 54 παίκτες που αγόρασε (και που αναφέρω παραπάνω) πούλησε μόνο τους 28. Οι υπόλοιποι βρίσκονταν ακόμα στην ομάδα μέχρι τη μέρα που απολύθηκε.

• Από τους 28 που πούλησε, μόνο 8 πουλήθηκαν λιγώτερο από ότι αγοράστηκαν. 13 πουλήθηκαν με κέρδος και  7 δεν απέφεραν ούτε κέρδη ούτε ζημιά.

• Πούλησε επίσης και 31 παίκτες που είχαν αγοραστεί από τους προηγούμενους προπονητές.

• Μετά την απόλυσή του, η ομάδα μέχρι σήμερα έχει κρατήσει μόνο 6 (Ρέινα, Αγκερ, Σκρτελ, Τζόνσον, Λούκας, Σέλβι). Πούλησε 19, εκ των οποίων 9 πουλήθηκαν με ζημία, 5 με κέρδος και 5 χωρίς ζημία ή κέρδος.

Τέλος, αξίζει να εξετάσουμε εάν οι μεταγραφές του Ράφα ήταν πετυχημένες ή όχι. Βέβαια, το να συγκρίνουμε τις μεταγραφές αυτές στο σύνολό τους θα ήταν άδικο μια και δε μπορείς να συγκρίνεις μεταγραφές παικτών ενδεκάδας με αυτές νεαρών για την ακαδημία.  Επίσης, στη σύγκριση αυτή πρέπει να έχουμε υπ’ ‘οψην και την τιμή αγοράς. Πχ μια αποτυχημένη μεταγραφή ενός ελεύθερου παίκτη δεν έχει το ίδιο βάρος με μία αποτυχημένη μεταγραφή 20εκ.

Ας εξετάσουμε λοιπόν τους παίκτες βασικής ομάδας:

Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα παραπάνω είναι το εξής:

Όσο μεγαλύτερη η τιμή του παίκτη, τόσο μεγαλύτερο και το ποσοστό επιτυχίας στις μεταγραφές. Ακόμα και οι αποτυχημένες μεταγραφές δεν μας κόστισαν μια και σχεδόν πάντα η διαφορά κέρδους/ζημίας ήταν θετική. Ας αναλογιστούμε λοιπόν τί θα μπορούσε να κάνει ο Ράφα αν, αντί για ψύχουλα, είχε τη δυνατότητα να αγοράζει 2-3 παίκτες αξίας 15εκ+ ο καθένας, κάθε χρονιά.