Bible Chronicles Part 3 (Errors, Omissions, Alterations)

Today I will continue my trip to the writings in the Bible and will show you a few more errors/omissions and alterations that took place in the texts. I intend to write separate blogs to cover the subjects of Crucifixion and Resurrection and, therefore, I will only refer to other subjects within the New Testament only.

As I have stated previously, although I have made my own personal extensive research into the subject, some of the comments made in this blog have been taken from the following books, as they set the information a lot clearer than I would have achieved:

     * 'Misquoting Jesus' by Bart D Ehrman

    * 'Text of the New Testament' by Bruce M. Metzger and Bart D. Ehrman

    * 'The Changing Faces of Jesus' by Geza Vermes

    * 'Lost Christianities' by Bart D Ehrman

One of the problems I will experience in this particular blog, mainly for my English speaking readers, is this: The books of the New Testament were originally written in Greek, later on were translated in Latin and after that in all the other languages. Because of this, it would not be possible to show you exactly how the error or alteration happened as the correct version would be in ancient Greek while the alteration in modern Greek and English. Unless you can read Greek, therefore, I can only highlight the relevant parts/words and describe the error. 

To avoid any suspicion about the accuracy of the texts below, the Greek version has been taken from the 26th edition of the Novum Testamentum Graece, which is the Latin name of the Greek language version of the New testament. The Greek text as presented is what biblical scholars refer to as the "critical text". The critical text is an eclectic text compiled by a committee that examines a large number of manuscripts  in order to weigh which reading is thought closest to the original. They use a number of factors to help determine probable readings, such as the date of the witness (earlier is usually better), the geographical distribution of a reading, and accidental or intentional corruptions. 

The English version has been taken from the King James' Bible.

Here we go then:

Mark 1:2

 1:2 As it is written in the prophets, Behold, I send my messenger before thy face, which shall prepare thy way before thee.

The first line of the above paragraph in the ancient Greek states 'as it is written by Isaiah the prophet', not 'by the prophets' in general. The problem is that the quotation is not from Isaiah at all but represents a combination of a passage from Exodus and one from Malachias from the Old Testament. Scribes recognised that this was a difficulty and so changed the text, making it say ‘Just as is written in the prophets…’. Now there is no problem with a misattribution of the quotation. But there can be little doubt concerning what Mark originally wrote: the attribution to Isaiah is found in our earliest and best manuscripts. This may not represent such an important change. However, in future blogs it will make more sense because the New Testament was amended to fit/agree with prophesies in the Old Testament in order to make these prophesies shown as being correct.

Matthew 24:36

  


24:36 But of that day and hour knoweth no man, no, not the angels of heaven, but my Father only.

It is interesting that in the ancient Greek text it says 'no man, not the Son, not the angels...' The words 'The Son' have been omitted in the later modern Greek texts and all other later texts. Scribes found this passage difficult: the Son of God, Jesus himself, does not know when the end will come? How could that be? Isn’t he all knowing? To resolve the problem, some scribes simply modified the text by taking out the words ‘nor even the Son’. Now the angels may be ignorant, but the Son of God isn’t.

On occasion scribes modified their texts not because of theology but for liturgical reasons. As the ascetic tradition strengthened in early Christianity, it is not surprising to find this having an impact on scribal changes to the text. For example, in Mark 9, when Jesus casts out a demon that his disciples had been unable to budge, he tells them “This kind comes out only by prayer”. Later scribes made the appropriate addition, in view of their own practices, so that now fasting was also added:

Mark 9:29

 9:29 And he said unto them, This kind can come forth by nothing, but by prayer and fasting.

Again, in the Greek text above only prayer is required, no fasting.

In 1715 Johann Wettstein went to England as part of a literary tour and was given full access to the Codex Alexandrinus, one of the oldest manuscripts of the Greek Bible.  One portion of the manuscript particularly caught his attention: it was one of those tiny matters with enormous implications. It involved the text of a key passage in the book of 1 Timothy.


The passage in question had long been used by advocates of orthodox theology to support the view that the New Testament itself calls Jesus God. For the text, in most manuscripts, refers to Christ as “God made manifest in the flesh, and justified in the Spirit”. However, most manuscripts abbreviate sacred names (the so called ‘nomina sacra’) and that is the case here as well, where the Greek word God (ΘΕΟΣ) is abbreviated in two letters, theta and sigma (ΘΣ), with a line drawn over the top to indicate that it is an abbreviation. What Wettstein noticed in examining Codex Alexandrinus was that the line over the top had been drawn in a different ink from the surrounding words and so appeared to have been written by a later scribe. Moreover, the horizontal line in the middle of the first letter, Θ, was not actually a part of the letter but was a line that had bled through from the other side of the old vellum.


In other words, rather than being the abbreviation (theta – sigma) for God (ΘΣ), the word was actually an omicron and a sigma (ΟΣ), a different word altogether, which means Who. The original reading of the manuscript thus did not speak of Christ as “God made manifest in the flesh” but Christ “who was made manifest in the flesh”. According to the ancient testimony of the Codex Alexandrinus, Christ is no longer explicitly called God in this passage:

1 Timothy 3:16

3:16 And without controversy great is the mystery of godliness: God was manifest in the flesh, justified in the Spirit, seen of angels, preached unto the Gentiles, believed on in the world, received up into glory.

For those of you who can't read Greek, the particular word in the Greek text above is the second one of the second paragraph (Ος), which means 'who' and not 'God' (Θεος).

The account in 1 John, which scholars have called the Johannine Comma, is found in the manuscripts of the Latin Vulgate but not in the vast majority of the early Greek manuscripts . It is a passage that had long been a favourite among Christian theologians, since it is the only passage in the entire Bible that explicitly delineates the doctrine of the Trinity, that there are three persons in the godhead, but that the three all constitute just one God.

1 John 5:7-8

5:6 This is he that came by water and blood, even Jesus Christ; not by water only, but by water and blood. And it is the Spirit that beareth witness, because the Spirit is truth.

5:7 For there are three that bear record in heaven, the Father, the Word, and the Holy Ghost: and these three are one.

5:8 And there are three that bear witness in earth, the Spirit, and the water, and the blood: and these three agree in one.

Note: It is very interesting that in the old Greek text above, 5:7 simply states 'there are three that bear witness', while 5:8 states 'the spirit, and the water and the blood and these three agree in one'. In other words, the old text says nothing about whether they are witnesses on earth or in heaven and, especially, says nothing about Father, Word and Holy Ghost!

It is a mysterious passage, but unequivocal in its support of the traditional teachings of the church on the triune God who is one. Without this verse, the doctrine of the Trinity must be inferred from a range of passages combined to show that Christ is God, as is the Spirit and the Father, and that there is nonetheless only one God. This passage, in contrast, states the doctrine directly and succinctly.

But Erasmus, the dutch scholar who first produced and published the first edition of the Greek New Testament (the Complutensian Polyglot was the first printed version, but was not the first published), did not find this verse in 1 John in his Greek manuscripts. His manuscripts simple read:

   
“There are three that bear witness: the Spirit, the water, and the blood, and these three are one”

Where did the Father/Word/Spirit go? They were not in Erasmus’ primary manuscript, or in any of the others he consulted and so, naturally, he left them out of his first edition of the Greek text.

It was this action that outraged the theologians of his day, who accused Erasmus of tampering with the text in an attempt to eliminate the doctrine of the Trinity and to devalue its corollary, the doctrine of the full divinity of Christ. As the story goes, Erasmus agreed that he would insert the verse in a future edition of his Greek New Testament on one condition: that his opponents produce a Greek manuscript in which the verse could be found (finding it in Latin manuscripts was not enough). In fact, it was produced for the occasion. It appears that someone copied out the Greek text of the Epistles and when he came to the passage in question, he translated the Latin text into Greek, giving the Johannine Comma in its familiar, theologically useful form.

Despite his misgivings, Erasmus was true to his word and included the Johannine Comma in his next edition and in all his subsequent editions. These editions became the basis for the editions of the Greek New Testament that were then reproduced time and time again and that provided the form of the text that the translators of the King James Bible eventually used.

A less obvious example of text alteration comes in Matthew’s crucifixion scene:

Matthew 27:34

27:34 They gave him vinegar to drink mingled with gall: and when he had tasted thereof, he would not drink.

Note: The Greek text above states 'wine mingled with gall', not 'vinegar'.

A large number of manuscripts indicate that it was not wine that he was given, but vinegar. The change may have been made to confirm the text more closely with the Old Testament passage that is quoted to explain the action (Psalms 69:22).

But one might wonder if something else was motivating the scribes as well. It is interesting to note that at the Last Supper Jesus explicitly states that he will not drink wine again until he does so in the kingdom of the Father:

Matthew 26:29

26:29 But I say unto you, I will not drink henceforth of this fruit of the vine, until that day when I drink it new with you in my Father's kingdom.

Was the change from wine to vinegar meant to safeguard that prediction, so that he in fact did not taste wine after claiming that he would not? 

So, my fellow readers, you can clearly see a picture emerging here. The oldest versions of the Scriptures seem to say something and their newer versions seem to say something completely different which is very close to how today's church wants us to observe the Christian Faith and the, supposedly, word of God.  It seems to me like a scam of unimaginable proportions. But stay tuned, as the most shocking stories will follow in the future parts of this series.

 

 

Η Καλυβα

Το σημερινο είναι ένα 'ξαφνικο' κειμενο, επηρεασμένο από ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και απο τα σχόλια και την κριτική που ελαβε από μέρη της χριστιανικής εκκλησίας. Μαλιστα ενοχληθηκα τοσο από την κριτική και, ειδικά, από τους ανθρώπους που υποτιθεται οτι έχουν διαβάσει και έχουν καταλάβει τη Βίβλο και παρ' ολ' αυτα δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι οι κριτικοί έκαναν λάθος,  που πηρα την αποφαση να βάλω τα πράγματα σε μια ταξη.

Το βιβλίο ονομαζεται ' Η καλυβα' (δεν ξερω αν ετσι εχει μεταφραστει στην Ελλαδα). Το αγόρασα επειδή έλαβε πολύ καλές κριτικες από άλλους αναγνώστες και η πλοκή φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα. Βασικά, η πλοκή είναι η ακόλουθη:


Ο κύριος χαρακτήρας στο βιβλίο είναι ο Μακ Φιλιπς. Η κόρη του, η Μισσι, απαγαγεται κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών και τα στοιχεία ότι μπορεί να εχει δολοφονηθεί άγρια βρίσκονται σε μια εγκαταλειμμένη καλύβα βαθιά στην αγριότητα του δασους του Όρεγκον. Τέσσερα χρονια αργότερα, στη μέση της κατάθλιψής του, λαμβάνει μια ύποπτη σημείωση, υποτιθεται από το Θεό, που τον προσκαλεί πίσω σε εκείνη την καλύβα για ένα Σαββατοκύριακο.


" Ενάντια στην κρίση του φθάνει στην καλύβα ένα χειμερινό απόγευμα και μεταφερεται πίσω στο σκοτεινότερο εφιάλτη του. Αυτο που βρισκει εκει θα αλλαξει τον κοσμο του για παντα."


Δεν θα χαλάσω την ιστορία για οσους απο εσας δεν εχετε διαβασει το βιβλίο. Τουλάχιστον θα προσπαθήσω να μην φανερωσω πολλα απο την ιστορια . Θα πω, εντούτοις, ότι στην καλύβα συνάντησε το Θεό που εμφανίστηκε ως τριάδα. Ο Πατέρας εμφανίστηκε υπό μορφή μαυρης γυναίκας, που αργότερα αλλαξε σε έναν μαυρο άνδρα. Ο Υιος, Ιησούς, εμφανίστηκε ως ενας 30αρης αντρας απο τη Μεση Ανατολη, με μια μεγαλη Εβραικη μυτη και εχοντας χομπυ την ξυλουργικη. Το Αγιο Πνεύμα εμφανίστηκε ως μια γυναίκα απο την Απω Ανατολη, που είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός πνεύματος.


Δεν μπορώ να πω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει, του εδωσα μαλιστα 3 βαθμους με αριστα το 5. Το εκανα κυριως λογω των θρησκευτικων μηνυματων του και τις υποδηλώσεις του, τα οποία ήταν πάρα πολύ του στυλ 'αγαπατε αλληλους', ' η αγάπη είναι γύρω μας', κλπ , για την προτίμησή μου. Υπήρξαν ομως και μερικές πολύ καλές στιγμές στο βιβλίο, που μου κράτησαν το  ενδιαφερον.


Θα σας παρουσιάσω τώρα, κατωτέρω, 2 κλιπακια απο το YouTube, τα οποια κατακρινουν αυτό το βιβλίο ως αίρεση και ζητουν από όλους τους Χριστιανούς να μην το διαβάσουν. Παρακαλώ δειτε πρωτα τα κλιπακια. Θα αναφερω κατοπιν τους κύριους λόγους τους οποιους καθε κλιπακι δίνει ως στοιχεία της αίρεσης και θα δειξω γιατί οι λόγοι αυτοι είναι εντελώς βλακωδεις.


Παμε λοιπον!





Ας δουμε τους λογους που δινει ο ομιλητης στο παραπανω κλιπ και τις απαντησεις μου σε αυτους τους λογους:


Το βιβλίο είναι αλματα μακρυά από αυτα που διδασκει η Αγια Γραφη
Ας εξετασουμε τα βασικά πρώτα. Ο συγγραφέας του βιβλίου δεν έχει δηλώσει ποτέ ότι αυτο που έγραψε είναι μια αληθινή ιστορία. Το βιβλίο δεν έχει τιτλο ' Το Ευαγγέλιο του… '. Είναι ένα βιβλίο φαντασιας, μια νουβελα, μια πλασματική ιστορία. Φυσικά και πρόκειται να είναι διαφορετικό από την Αγια Γραφη. Φυσικά και θα είναι ένα βήμα, δύο βήματα, 100 βήματα μακρυά της. Αυτό σημαινει μυθιστορημα!! Είναι κάτι που δεν είναι πραγματικό, είναι κατι το φανταστικό, ανήκει στο μυαλό του συγγραφέα! Το βιβλιο δεν υποστήριξε ποτέ ότι ήταν μια εναλλακτική λύση στην Αγια Γραφη. Δεν μπορω ειλικρινα να καταλαβω γιατι τοση αναστατωση! Δηλαδη η NASA θα πρέπει να βγάζει ένα ενημερωτικό δελτίο, από τώρα και στο εξής, κάθε φορά που γράφεται ένα νέο επεισόδιο του Star Trek, προειδοποιώντας τον κοσμο ότι το επεισόδιο είναι βήματα μακρυά από το διαστημικό πρόγραμμα της, ή βήματα μακρυά από αυτό που οι νόμοι του διαστημικού ταξιδιού δηλώνουν; Μην τρελαθουμε κιολας!!!! Σταματειστε να ζητε σε ενα κουτι, σταματηστε να λετε στον κοσμο τι πρεπει και τι δεν πρεπει να διαβαζει, σταματηστε να τους βαζετε παρωπιδες για να βλεπουν μονο αυτα που θελετε να βλεπουν!!!



Το βιβλίο περιγράφει το Θεό ως μαυρη γυναίκα και τον Ιησού ως χμμμ, εμμμμ....
Γελασα με το ότι ο ομιλητής δεν τελείωσε την πρότασή του μόλις συνειδητοποίησε ότι ο Ιησούς περιγράφηκε ως μεσηλικας ξυλουργός απο τη Μεση Ανατολη, μια και ετσι περιέγραψε τον Ιησού η Καινη Διαθηκη. Η ανησυχία του, έπειτα, στράφηκε στην περιγραφή του Θεού, του Πατερα, ως αφρο-αμερικανα γυναίκα . Αυτή ήταν η ανησυχία του. Αλλά είναι αίρεση; Στο κατω κατω, η Αγια Γραφη λέει ότι ο Θεός δεν μπορεί να περιγραφτεί, είναι μια δύναμη, ενα πνεύμα, περισσότερο από το ιδιο το φως. Αυτό είναι ακριβώς αυτό που λεει και το βιβλίο, αλλά φαινετε οτι ο  ομιλητής σταματησε να το διαβαζει μολις εμφανίστηκε η μαυρη γυναίκα στην ιστορία.



Αλλωστε, ο Θεός έλαβε την ανθρώπινη μορφή ως Ιησούς όχι επειδή μοιάζει με ένα άτομο μεσης ηλικιας αλλά επειδή έτσι αποφάσισε να εμφανιστεί στους ανθρώπους. Επειδή εμφανίστηκε ως μεσηλικας άνδρας, παρά μια γυναίκα, ή ενας γερος, δεν ειναι αιρετικο το να τον απεικονίζεις ως μαυρη γυναίκα στην ιστορία, ειδικά όταν στο βιβλίο εξηγεί η γυναίκα στον Μακ ότι η μορφή που πηρε δεν ειχε σημασια δεδομένου ότι ο Θεός δεν εχει καμμια μορφή.



Στο βιβλίο ο Μακ κάθεται με το Θεό και του φωναζει. Ποτε δεν θα φωναζατε στο Θεο εάν στεκόσαστε μπροστά του. 
Σοβαρα; Υποθέτω ότι ο ομιλητής έχει καθίσει με το Θεό και έχει κουβεντιάσει σε πολλές περιπτώσεις μαζι του, για να θεωρει τον εαυτο του ως αρχή σε τι πρεπει να πουμε μπροστά στο Θεό. Θα τρελαθουμε!!! Πόσοι από μας δεν έχουν αναθεματίσει τα θεια από καιρό σε καιρό, ειδικά σε περίοδο βαθυ πόνου, όπως η απώλεια καποιου αγαπημένου προσωπου; Ξέρω ότι το εχω κανει αρκετες φορες. Έχω αναθεματίσει το Θεό που πηρε μακρυα μου αγαπημενα μου προσωπα και θα τον είχα αναθεματίσει εκεινη τη στιγμη εστω και αν βρισκοταν μπροστα μου!



Eπειδή βρίσκετε κάτι που σας συγκινει (στο βιβλίο) και κάτι που σας ταιριαζει, αυτό δεν το καθιστά σωστό. 
Πολυ σωστη η παραπανω φραση! Μπορώ να πω το ίδιο πράγμα για τις δεκάδες των ρητών στην Αγια Γραφη. Παραδείγματος χάριν η Αγια Γραφη αναφερει ότι οι ομοφυλοφιλοι  πρέπει να καταδικαστούν στο θάνατο. Υποθέτω οτι για καποιον που ειναι ρατσιστης αυτο θα τον συγκινησει και θα του ταιριαζει. Αλλά το καθιστά σωστό; 



" Η πίστη σας δεν πρέπει να είναι στη φρόνηση των ανθρωπων" Α Κορινθιους.
Γί αυτό δεν παω ουτε τη θρησκεία, ουτε την εκκλησία. Επειδή επιβάλλει κανόνες στους ανθρώπους για το πώς πρεπει να πιστευουν, κανονες που έχουν δημιουργηθεί από ανθρωπους και όχι το Θεό.



Ας δουμε τωρα το δευτερο κλιπακι






Το να λες οτι ο Ιησούς είχε μια μεγάλη μύτη είναι μια ρατσιστική παρατήρηση, δεδομένου ότι οι Εβραίοι έχουν απεικονιστεί οτι εχουν μεγάλες μύτες. 
Από πότε μια εβραϊκή μύτη, ή μια ρωμαϊκή μύτη (παραδείγματος χάριν) είναι ρατσιστικές παρατηρήσεις; Το βιβλίο δεν κάνει αστειευεται για τη μεγαλη μυτη του Ιησου, απλα τον απεικονίζει ως έχοντας μια, κατι που είναι  χαρακτηριστικό στους περισσότερους Εβραιους.

Αν αυτό είναι ρατσισμός, τοτε δεν είναι ρατσιστικό το ότι σε παρα πολλα εργα χριστιανικης ζωγραφικής ο Ιησούς απεικονίζεται ως ξανθός,  με μπλε ματια, σαν Ευρωπαιος αντρας, παροτι γεννήθηκε στη Μέση Ανατολή από μια εβραια μητέρα; Παραδείγματος χάριν:

Αρα, το να απεικονιζεις τον Ιησου ως εχωντας μια μεγαλη μυτη (χαρακτηριστικο στοιχειο των Εβραιων) ειναι πιο ρατσιστικο απο το να τον απεικονιζεις ως εναν πιο ασπρο κι απ' το ασπρο, γαλανοματι, ξανθο αντρα απο τη Μεση Ανατολη; Δε νομιζω!



Εστω και αν το βιβλιο ειναι απλα μια νουβελα, δεν του δινει το δικαιωμα να διαστρεβλωνει την Αγια Γραφη.
Οι αναγνωστες μου που εχουν ηδη διαβασει τα κειμενα μου με τιτλο 'Τα Χρονικα Της Βιβλου' θα ξερουν ηδη οτι η Αγια Γραφη εχει ηδη διαστρεβλωθει. Οι ιδιοι οι Ευαγγελιστες (Μαρκος, Ματθαιος, κλπ) λενε τις ιδιες ιστοριες τελιως διαφορετικα και οι πατερες της εκκλησιας αφαιρεσαν/προσθεσαν/αλλαξαν μερη των κειμενων για να ταιριαζουν με τη θεολογια που η εκκλησια θελει να περασει (πχ σχετικα με το ρολο των γυναικων στην εκκλησια). Τουλαχιστον αυτο το βιβλιο λεει οτι ειναι νουβελα, ενω οι πατερες της εκκλησιας σας λενε οτι η Αγια Γραφη ειναι ο λογος του Θεου.



Το βιβλιο διδασκει Μοντελισμο (μια περιγραφη του Μοντελισμου δινεται στο κλιπακι)
Και παλι, αυτος που το λεει αυτο δεν διαβασε το βιβλιο. Η ενωτητα της Τριαδας εξηγηται με λεπτομερια στο βιβλιο, σε αντιθεση με τυχων αυτονομισμου μεταξυ Πατερα, Υιου και Αγιου Πνευματος.



Το βιβλίο προωθεί την καθολική σωτηρία, που σημαίνει ότι όλα τα άτομα σώζονται άσχετα από εάν το θέλουν ή όχι.
Και παλι λαθος. Αυτο που λεει το βιβλιο ειναι οτι δε χρειαζεται να εισαι Χριστιανος για να σωθεις, μια και το 'Χριστιανος' ειναι μια απλη ετικετα, οποως το 'Βουδιστης', 'Μουσουλμανος', κλπ. Για μενα αυτο ειναι πιο λογικο απο αυτο που κυρησουν οι πατερες της εκκλησιας, μια και μονο ο Θεος μπορει να αποφασισει ποιος θα σωθει και ποιος οχι. Μαλιστα το κλιπακι κανει αναφορα σε κατι που ειπε ο Ιωαννης, ο οποιος ηταν θνητος και οχι ο Θεος.



Το προβλημα με αυτο το βιβλιο ειναι οτι πολλοι εχουν πει οτι αλλαξε τη ζωη τους, και τωρα η θεολογια τους βασιζεται σε αυτα που λεει το βιβλιο , και οχι αυτα που διδασκει ο λογος του Θεου. Πολλοι θα ζησουν στην Κολαση για μια αιωνιοτητα με το να πιστευουν αυτα που εγραψε αυτος ο ανθρωπος. Γι' αυτο και το βιβλιο αυτο ειναι τοσο επικινδυνο.
Το προβλημα με την Αγια Γραφη ειναι οτι πολλοι εχουν πει οτι αλλαξε τη ζωη τους, και τωρα η θεολογια τους βασιζεται σε αυτα που λεει η Αγια Γραφη , και οχι αυτα που διδασκει ο λογος του Θεου. Πολλοι θα ζησουνμια ολοκληρη ζωη  με το να πιστευουν αυτα που εγραψαν ανθρωποι (Μαρκος, Ματθαιος, Ιωαννης, Λουκας, Παυλος, κλπ). Γι' αυτο και η Αγια Γραφη ειναι τοσο επικινδυνη.



Αν επρεπε να διαλεξω μεταξυ ελευθεριας λογου και θρησκευτικης λογοκρισιας, ξερω πιο απο τα δυο θα διαλεγα. Εσυ ξερεις;

The Shack

This is a 'spare of the moment' blog, influenced by a book I recently read and the comments and criticism it got from parts of the Christian church. In fact, I got so annoyed by the criticism and, especially, by the people who were supposed to have read and understood the Bible and yet could not realise that the critics were actually completely wrong, that I thought I had to put things right.

The book is called 'The Shack'. I bought it because it received very good reviews from other readers and the plot seemed interesting enough. Basically, the plot is as follows:


The main character in the book is Mack Philips. His daughter, Missy, is abducted during a family vacation and evidence that she may have been brutally murdered is found in an abandoned shack deep in the Oregon wilderness. Four years later, in the midst of his depression, he receives a suspicious note, apparently from God, inviting him back to that shack for a weekend.


"Against his better judgment he arrives at the shack on a wintry afternoon and walks back into his darkest nightmare. What he finds there wil change his world forever".


I will not spoil the story for those of you that haven't read the book. Well, at least I will try not to. I will say, however, that in the shack he did meet God who appeared as a trinity. The Father appeared in the form of an African American woman, changing later on to an African American man. The Son, Jesus, appeared as a Middle Eastern man in his thirties, with a big Jewish nose and carpentry as his hobby. The Holy Spirit appeared as a Far Eastern woman which had all characteristics of a spirit.


I cannot say that it was one of the best books I have ever read, in fact I gave it a 3 out of 5. This is partly due to its religious messages and connotations, which were way too goody, 'love is all around us', for my liking. There were a few very good moments in the book, however, that kept me interested.



I will now present you, below, some clips from Youtube, which criticised this book as heresy and asked all Christians not to read it. Please watch the video first. I will then set out the main reasons each clip gives as evidence of heresy and will show why those reasons are completely nonsense.


Let's begin!





Here are the main points the guy in the clip made and my answers to them:


The book is a step away from what the Scripture declares
Well, let's examine the basics first. The writer of the book has never declared that what he wrote is a true story. The book itself is not entitled 'The Gospel According To...'. It is a fictional book, a fictional story. Of course it is going to be different from the Scriptures. Of course it will be a step, two steps, 100 steps away from them. That is what fiction is!! It is something which is not real, it is imaginary, it belongs to the mind of the writer! It never argued that it was an alternative to the Scriptures. I just don't understand what the fuss is about! Will NASA have to put a news bulletin from now on every time a new episode of Star Trek is written, warning people that the episode is steps away from what NASA's space program is, or steps away from what the laws of space travel state? Let's get real people!!!! Stop living in a box, stop telling people what they should or should not read, stop placing blinkers in front of their eyes so they can only see what you want them to see!!!




The book describes God as an African American woman and Jesus as a, hmm, errr....
It's funny that the speaker did not finish his sentence once he realised that Jesus was described as a middle aged Middle Eastern carpenter, which is exactly how the New Testament described Jesus as. His concern, then, was focused in the description of God, the Father, as an African American woman. That was his concern. But is that a heresy? After all, the Scriptures say that God cannot be described, He is a power, a spirit, more than light itself. This is exactly what the book also says, but I guess the speaker stopped reading it once the African American woman appeared in the story.



After all, God took a human form as Jesus not because he looks like a middle aged man but because that is how he decided to appear to people. Just because he appeared as a middle aged man, rather than a woman, or an old aged man, does not make it a heresy to portray him as an African American woman in the story, especially when in the book the woman does explain to Mack that the form taken was not important since God did not have a form. 


In the book Mac sits with God and even cusses him. You would never cuss at God if you were standing in front of him.
Really? Well, I guess the speaker has sat with God and chatted on many occasions, therefore he is an authority on what to say in front of God. Come on!!! How many of us have not cursed from time to time, especially at times of deep pain, such as the loss of a loved one? I know I have. I have cursed God for taking loved ones from me and I would have cursed him right there if he was to appear in front of me at that exact time!



This is what human limitation is! This is what the book shows! That the main character holds God responsible for the loss of his daughter, since God allowed her to suffer when he could have saved her. Isn't this how we feel most times? Isn't this how we would react if God stood in front of us? We do that anyway, looking upwards, because we believe he sees and hears us always, anyway.


So, how can the speaker claim that we would never cuss at God in his presence when millions of people do it everyday?



Just because you find something that is moving (in the book) and something that works, it does not make it right.
How true! I can say the same thing for tens of sayings in the actual Scriptures. For example in the Scriptures we are told that gay people should be sentenced to death. I guess if you are a racist person and hated gays you would find that part moving and that it worked for you, but does it make it right?




"Your faith should not be in wisdom of men" 1 Corinthians
That is why I don't like religion or the church. Because it imposes rules on people on how to have faith, rules that have been created by men and not God. 


Let's move  on to the second clip:

To say that Jesus had a big nose is a racist remark, as Jews have been depicted as having big noses.

Since when has a Jewish nose, or a Roman nose (for example) are racist remarks? The book does not make fun of Jesus' big nose, it simply portrays him as having one which is something that is characteristic to most Jewish men. 

If that is racist, is it not racist that in loads of christian paintings Jesus is depicted as a blond, blue eyed caucatian male even though he was born in Middle East from a Jewish mother? See the painting below, for example:

So, is Jesus' description as having a big nose (something which is characteristic of Jewish people) more racist than actually showing him as a whiter than white, blue eyed, blond man from Middle East? I think not!


Even though the book is a novel, this does not give it license to twist the Scriptures.
Readers of my 'Bible Chronicles' blogs will already know that, in fact, the Scriptures are already twisted. The Evangelists themselves tell the same stories completely different and the church fathers have deleted/added/changed part of the writings to suit the theology that best suits the church (for example, regarding the role of women in the church). At least the book does say it is a novel, while your church leaders claim that the Scriptures are the word of God. 




The book teaches Modelism (a very basic definition of Modelism is shown in the clip)
Again, whoever wrote this did not read the book. The unity of the Trinity is fully explained in the book, rather than any separatism between the Father, Son and Holy Spirit.



The book promotes universal salvation, meaning that all men are saved regardless whether they want it to or not.
Again this is a false statement. What the book said is that you do not have to be a Christian to be saved, as the term 'Christian' is only a label, like 'Budhist', 'Muslim', etc. To me that makes more sense than what the church fathers currently preach, since God is ultimately the person who decides who is to be saved and who is not. Furthermore, the clip gives a quote from John, who was after all human and not God himself. 



The problem with this book is that many already have claimed it changed their lives, and now their theology is based on what this book says, rather than what the word of God teaches. There will be many who will spend eternity in Hell for believing in what this man has written. This is why this book is so dangerous.
The problem with the Scriptures is that many already have claimed they changed their lives and now their theology is based on what these Scriptures say, rather than what the word of God teaches. There will be many who spend their lives believing in what these men (Mark, Matthew, John, Luke, Paul, etc) have written. This is why the Scriptures are so dangerous.



Given a choice between freedom of speech or religious censorship I know which one I would choose. Do you? 

Χρονικα Της Βιβλου Μερος 2: Οι Γυναικες Στην Εκκλησια

Χριστος Ανεστη σε ολους!

Ελπίζω να απολαύσατε τους εορτασμούς, να επαναφορτισατε τις μπαταρίες σας και να ειστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε αλλο ενα...απο τα κειμενα μου! Αυτή τη φορά αποφάσισα να συνεχισω με το δευτερο μερος της εξέτασης της Βίβλου και της αναζήτησής μου για το ποσο αληθινα ειναι αυτα που γραφει. Ζητώ και παλι συγγνώμη για το μεγεθος του κειμενου. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι έχω γράψει τις συγκεκριμένες παραγράφους από την Καινη Διαθήκη για οσους απο εσας δεν έχουν το βιβλιο στα χερια τους. 

Στο σημερινο κειμενο θα εξετάσω το ρόλο των γυναικών στη χριστιανική εκκλησία προκειμένου να δειξω ότι, ενώ κατά την διάρκεια της ζωης του Ιησού και αμέσως μετά από τη σταύρωσή του, οι γυναίκες έπαιξαν έναν εξίσου σημαντικό ρολο στην νεα χριστιανική εκκλησία, όλες οι χριστιανικές εκκλησιες κατόπιν (ορθόδοξοι, καθολικοι, προτεσταντες, κ.λπ.) κατόρθωσαν να απεικονίσουν τις γυναίκες ως κατώτερες στον άνδρα και να τις κρατησουν μακρια από τη διοικηση της εκκλησίας.

 

Ένα μεγάλο μέρος των πληροφοριών που χρησιμοποίησα σε αυτό το ιδιαίτερο κειμενο έχουν ληφθει από τα ακόλουθα βιβλία, τα οποία προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες όχι μόνο για την ιστορία του αρχικου χριστιανικου κινηματος αλλά και για την ιστορία των γραφών των βιβλίων της Καινης Διαθήκης (εχω κρατησει τους αγγλικους τιτλους επειδη δεν ξερω πως εχουν μεταφραστει στα ελληνικα):

•  'Misquoting Jesus' by Bart D Ehrman

• 'Text of the New Testament' by Bruce M. Metzger and Bart D. Ehrman

• 'The Changing Faces of Jesus' by Geza Vermes

• 'Lost Christianities' by Bart D Ehrman

Παμε λοιπον!

Οι σύγχρονοι μελετητές έχουν αναγνωρίσει ότι διαφωνίες για το ρόλο των γυναικών στην πρόωρη εκκλησία εμφανίστηκαν ακριβώς επειδή οι γυναίκες είχαν έναν ρόλο, συχνά ένα ρόλο σημαντικής και δημόσια μεγάλης ακτινοβολίας. Επιπλέον, αυτό συνέβη από την αρχή, αρχίζοντας από τον Ιησού τον ίδιο. Είναι αλήθεια ότι οι πιό στενοί οπαδοί του Ιησού, οι 12 απόστολοι, ήταν ολοι αντρες, όπως θα αναμενόταν απο εναν εβραιο διδασκαλο στην  Παλαιστίνη του1ου αιώνα . Αλλά τα πρωτα Ευαγγέλιά μας δείχνουν ότι ο Ιησούς συνοδεύθηκε επίσης από γυναίκες στα ταξίδια του, και ότι μερικές από αυτές τις γυναίκες  τον συντηρησαν και τους αποστόλους του οικονομικά, χρησιμεύοντας ως προστάτες για την 'πλανόδια σχολη του'. 

Μαρκος 15

40 Yπήρχαν επίσης και γυναίκες που παρακολουθούσαν από μακριά, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η Mαρία η Mαγδαληνή, η Mαρία, η μητέρα του Iάκωβου του νεότερου και του Iωσή, και η Σαλώμη, 

41 οι οποίες, και τότε που ο Iησούς ήταν στη Γαλιλαία, τον ακολουθούσαν και τον υπηρετούσαν. Ήταν και πολλές άλλες που είχαν ανεβεί μαζί του στα Iεροσόλυμα.

Λουκας 8

1 Ύστερα απ' αυτά, λοιπόν, ο Iησούς περιόδευε σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό κηρύττοντας και εξαγγέλλοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της βασιλείας του Θεού. Tον συνόδευαν επίσης οι δώδεκα μαθητές του 

2 και μερικές γυναίκες που είχαν θεραπευτεί από δαιμονικά πνεύματα κι αρρώστιες, όπως η Mαρία, που τη λέγανε Mαγδαληνή, από την οποία είχε βγάλει εφτά δαιμόνια, 

3 η Iωάννα η γυναίκα του Xουζά, που ήταν διαχειριστής του Hρώδη, η Σουσάννα και πολλές άλλες που τον φρόντιζαν προσφέροντας από τα υπάρχοντά τους.

Επίσης τα Ευαγγελια αναφερουν ότι οι γυναίκες συνόδευσαν τον Ιησού κατά τη διάρκεια του τελικού ταξιδιού του στην Ιερουσαλήμ, όπου ήταν παρούσες στη σταύρωσή του και πού παρέμειναν μόνο αυτες πιστές ως το τέλος, όταν οι αρσενικοί απόστολοι ειχαν φυγει:

Ματθαιος 27

55 Eκεί βρίσκονταν επίσης και παρακολουθούσαν από μακριά και πολλές γυναίκες, που ακολουθούσαν τον Iησού από τη Γαλιλαία υπηρετώντας τον. 

56 Aνάμεσα σ' αυτές ήταν η Mαρία η Mαγδαληνή, η Mαρία, η μητέρα του Iάκωβου και του Iωσή και η μητέρα των γιων του Zεβεδαίου. 

Περισσοτερο σημαντικο ειναι το οτι κάθε ένα από τα Ευαγγέλιά μας δείχνει ότι ήταν γυναίκες - η Μαρια η Μαγδαληνη μονη της, ή με διάφορους συντρόφους - που ανακάλυψαν τον κενό τάφο του Ιησου και ήταν έτσι οι πρώτες που εμαθαν και πιστοποιησαν την ανασταση του Ιησού από τους νεκρούς. 

Επισης, παίρνουμε μια σαφή ιδεα ότι οι γυναίκες έπαιξαν κύριο ρόλο στις αρχικες χριστιανικές εκκλησίες. Αυτο μπορούμε να το δούμε από τον πρώτο χριστιανικό συγγραφέα του οποιου τα τα εργα έχουν επιζήσει, τον αποστολο Παυλο. Οι επιστολές του Παυλου στην Καινη Διαθήκη παρέχουν άφθονες ενδείξεις ότι οι γυναίκες ειχαν ένα προεξέχον μέρος στις αναδυόμενες χριστιανικές κοινότητες από την αρχη:

Ρωμαιους 16

1 Σας συστήνω τώρα τη Φοίβη, την αδελφή μας, που είναι διακόνισσα της εκκλησίας στις Kεχρεές,

2 ώστε να τη δεχτείτε στο όνομα του Kυρίου, όπως αξίζει στους αγίους, και να της συμπαρασταθείτε πραγματικά σε ό,τι σας χρειαστεί, γιατί κι αυτή έγινε το στήριγμα σε πολλούς και σε μένα τον ίδιο.
 

3 Δώστε τους χαιρετισμούς μου στην Πρίσκιλλα και στον Aκύλα, τους συνεργάτες μου στην υπηρεσία του Iησού,

4 οι οποίοι για να σώσουν τη δική μου ζωή, πρόθυμα διακινδύνεψαν να αποκεφαλιστούν οι ίδιοι. Tους οποίους ευχαριστώ, όχι μόνο εγώ, αλλά κι όλες οι εκκλησίες των εθνικών.

6 Δώστε τους χαιρετισμούς μου στη Mαριάμ, που τόσο κοπίασε για μας. 

7 Δώστε τους χαιρετισμούς μου στον Aνδρόνικο και στην Iουνία, τους συμπατριώτες μου και συγκρατουμένους μου στη φυλακή, που έχουν ξεχωριστή θέση μεταξύ των αποστόλων, και οι οποίοι έχουν πιστέψει στο Xριστό πριν από μένα.

12 Δώστε τους χαιρετισμούς μου στην Tρύφαινα και στην Tρυφώσα, που κοπιάζουν για τον Kύριο. Δώστε τους χαιρετισμούς μου στην αγαπητή μου Περσίδα, που κοπίασε τόσο πολύ για τον Kύριο. 

13 Δώστε τους χαιρετισμούς μου στο Pούφο, τον εκλεκτό πιστό του Kυρίου, και στη μητέρα του, που τη θεωρώ και δική μου μητέρα.

Οι γυναίκες, λοιπον, εμφανίζονται να εχουν έναν σημαντικό ρόλο στις εκκλησίες των ημερων του Παυλου. Βεβαια, αυτος ο μεγαλος ρολος ήταν ασυνήθιστος στον ελληνορωμαϊκό κόσμο εκεινης της εποχης. Για αυτο και ο σημαντικος ρολος των γυναικων ισως είχε ριζες απο την προκήρυξη του Ιησού οτι στο ερχόμενο βασίλειο θα υπήρχε ισότητα των ανδρών και των γυναικών. Αυτό επισης εμφανίζεται και στα μηνυματα του Παυλου: 

Γαλατας 3

27 Γιατί, βέβαια, όσοι βαφτιστήκατε στ' όνομα του Xριστού, το Xριστό περιβληθήκατε. 

28 Δεν υπάρχει πια Iουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα, γιατί όλοι εσείς είστε ένας χάρη στον Iησού Xριστό. 

Αντι να ειναι απλοι σιωπηλοί 'ακροατές του Λογου', οι γυναικες εμφανιζονται να εχουν ενεργο μερος στις εβδομαδιαίες συνεδριάσεις της εκκλησιας, και να συμμετέχουν παραδείγματος χάριν στις προσευχες και στις προφητειες, όπως οι άνδρες:

Κορινθιους Α (11)

5 Eπίσης κάθε γυναίκα, που προσεύχεται ή μιλάει από το Λόγο του Θεού με ακάλυπτο το κεφάλι της, ντροπιάζει την κεφαλή της, δηλαδή τον άντρα της, γιατί είναι ακριβώς το ίδιο μ' εκείνη που έχει το κεφάλι της ξυρισμένο. 

5 πᾶσα δὲ γυνὴ προσευχομένη ἢ προφητεύουσα [Σημειωση: παρατηρειστε το πως στην μοντερνα Καινη Διαθηκη η λεξη 'προφητευουσα' εχει αλλαξει σε 'μιλαει'] ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τὴν κεφαλὴν ἑαυτῆς· ἓν γάρ ἐστι καὶ τὸ αὐτὸ τῇ ἐξυρημένῃ.

Συγχρόνως, στους σύγχρονους διερμηνείς ισως φανεί ότι ο Παυλος δεν κατεληξε στην άποψή του οσον αφορα τις σχέσεις ανδρών και γυναικών εν Χριστό σε αυτό που μπορει να θεωρηθεί ως λογική κατάληξη. Απαίτησε, παραδείγματος χάριν, ότι όταν προσευχονται οι γυναίκες στην εκκλησία, να το  κάνουν με τα κεφάλια τους καλυμμενα, ωστε να δειχνουν οτι ειναι 'υπο ελεγχο'. Με άλλα λόγια, ο Παυλος δεν ώθησε μια κοινωνική επανάσταση στη σχέση των ανδρών και των γυναικών - ακριβώς όπως δεν ώθησε την κατάργηση της σκλαβιάς, ακόμα κι αν υποστήριξε ότι εν Χριστό «δεν υπάρχει ούτε σκλάβος ούτε ελεύθερος». Αντ' αυτού επέμεινε ότι αφού «ο χρόνο είναι λιγος» μέχρι τον ερχομό του βασίλειου, ο καθένας πρέπει να είναι ικανοποιημένος με τους ρόλους που ειχε, και ότι κανένας δεν πρέπει να επιδιώξει να αλλάξει τη θέση του:

Κορινθιους Α (7)

17 Όπως και νάναι, όμως, ο καθένας σύμφωνα με τη μερίδα που του έδωσε ο Θεός, δηλαδή σύμφωνα με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τον έχει καλέσει ο Kύριος, έτσι ας ζει. Tα ίδια παραγγέλλω και σε όλες τις εκκλησίες. 

18 Ήταν περιτμημένος κάποιος, όταν προσκλήθηκε από το Θεό; Aς μην προσπαθήσει να αποκαταστήσει την ακροβυστία του. Ήταν απερίτμητος, όταν προσκλήθηκε; Aς μην περιτμηθεί. 

19 H περιτομή δεν έχει καμιά σημασία ούτε η ακροβυστία έχει καμιά σημασία, αλλά σημασία έχει η τήρηση των εντολών του Θεού. 

20 O καθένας στις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρισκόταν, όταν προσκλήθηκε από το Θεό, εκεί ας παραμένει. 

21 Ήσουν δούλος όταν προσκλήθηκες; Mη σε στενοχωρεί αυτό. Aλλά κι αν έχεις τη δυνατότητα ν' αποκτήσεις την ελευθερία σου, προτίμησε να επιλέξεις εκείνο που είναι χρησιμότερο. 

22 Γιατί εκείνος που ήταν δούλος, όταν προσκλήθηκε από το Θεό, και τώρα ανήκει στον Kύριο, έχει απελευθερωθεί από τον Kύριο. Παρόμοια, κι εκείνος που ήταν ελεύθερος, όταν προσκλήθηκε, τώρα πια είναι δούλος του Xριστού. 

23 Πληρώθηκε ακριβά η εξαγορά σας. Mην υποδουλώνεστε σε ανθρώπους. 

24Aδελφοί, ο καθένας στη θέση που βρισκόταν, όταν προσκλήθηκε από το Θεό, σ' αυτήν ας μένει κοντά στο Θεό.

Στην καλύτερη περίπτωση λοιπον, αυτό μπορεί να θεωρηθει ως αντιμαχωμενη στάση απέναντι στο ρόλο των γυναικών: εν Χριστό ειχαν ισοτητα με τους αντρες, και τους επιτράπηκε η συμμετοχη στη ζωή της κοινότητας, αλλά ως γυναίκες, όχι ως άνδρες (δεν επρεπε, παραδείγματος χάριν, να αφαιρέσουν τα πέπλα τους και να εμφανιστούν έτσι ως άνδρες). Αυτή η αντιμαχια απο μέρους του Παυλου είχε μια ενδιαφέρουσα επίδραση στο ρόλο των γυναικών στις εκκλησίες μετά το θανατο του. Σε μερικές εκκλησίες ήταν η ισότητα εν Χριστό που υπογραμμίστηκε, ενω σε αλλες ήταν η ανάγκη για τις γυναίκες να παραμείνουν υποτακτικες στους άνδρες. Και έτσι σε μερικές εκκλησίες οι γυναίκες έπαιξαν πολύ σημαντικό, ηγετικο ρολο. Ενω σε αλλες, οι ρόλοι τους μειωθηκαν και οι φωνές τους σιγαστηκαν. Διαβαζοντας έγγραφα που συνδέονται με τις εκκλησίες του Παυλου μετά από το θάνατό του, μπορούμε να δούμε ότι προέκυψαν διαφωνίες για το τι ρολο επρεπε να παιξουν οι γυναικες. Τελικά εγινε μια προσπάθεια να κατασταλθεί ολοκληρωτικα ο ρόλος των γυναικών στις εκκλησίες .

Αυτό γίνεται εμφανές σε μια επιστολή που γράφτηκε στο όνομα του Παυλου. Οι μελετητές σημερα είναι σε γενικές γραμμές πεπεισμένοι ότι η επιστολη Τιμοθεος Α δεν γράφτηκε από τον Παυλο αλλά από έναν από τους οπαδούς του 2 γενεες μετα το θανατο του. Εδώ, σε μια από τις διάσημες παραγραφους που εξετάζουν τις γυναίκες στην Καινη Διαθηκη, μαθαινουμε ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να αφηνονται να διδάξουν τους άνδρες επειδή ήταν δημιουργημένες κατώτερες, όπως υποδεικνυοταν από το Θεό τον ιδιο στις Γραφες:

Τιμοθεος Α (2)

11 H γυναίκα να διδάσκεται μένοντας ήσυχη με πλήρη υποταγή. 

12 Mα στην ίδια τη γυναίκα δεν επιτρέπω να διδάσκει ούτε να εξουσιάζει τον άντρα, αλλά να τηρεί ησυχία. 

13 ’λλωστε, πρώτος πλάστηκε ο Aδάμ κι ύστερα η Eύα. 

14 Kαι δεν ήταν ο Aδάμ που εξαπατήθηκε, αλλά η γυναίκα εξαπατήθηκε κι έπεσε σε παράβαση. 

15 Θα σωθεί, όμως, με την τεκνογονία, αν μείνουν στην πίστη και στην αγάπη και στην αγία ζωή με σωφροσύνη.

Η παραπανω παραγραφος φαινεται τελιως αντιθετη με τις προηγουμενες αποψεις του Παυλου οτι γυναικες και αντρες ηταν ισοι εν Χριστο. Οι γραφείς που αντέγραφαν τα κείμενα που έγιναν αργότερα η Αγια Γραφη προφανώς συμμετείχαν στις συζητήσεις των χριστιανικών κοινοτήτων, σχετικά με το ρόλο των γυναικών στην εκκλησία. Και πολλες φορες οι συζητήσεις είχαν έναν αντίκτυπο στο κείμενο που αντιγράφτηκε, δεδομένου ότι μεροι των κειμενων άλλαξαν για να απεικονίσουν τις απόψεις των γραφέων που τις αναπαρήγαν. Σχεδόν σε κάθε περίπτωση στην οποία μια αλλαγή αυτού του είδους εμφανίζεται, το κείμενο αλλάζει προκειμένου να περιοριστεί ο ρόλος των γυναικών και για να ελαχιστοποιήσει τη σημασία τους στη χριστιανική εκκλησια. 

Εάν αυτό σας φαινεται περιεργο η απιστευτο, ας δουμε μερικά παραδείγματα των κειμενικών αλλαγών σχετικά με το ρόλο των γυναικών στην εκκλησία. 

Μια από τις σημαντικότερες παραγραφους στη σύγχρονη συζήτηση του ρόλου των γυναικών στην εκκλησία βρίσκεται στο Κορινθιους Α:

Κορινθιους Α (14)

33 Γιατί, βέβαια, ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας, αλλά τάξεως. 

Όπως και σε όλες τις εκκλησίες των πιστών, 

34 οι γυναίκες σας θα πρέπει να σιωπούν μέσα στις εκκλησίες, γιατί δεν έχει παραχωρηθεί σ' αυτές το δικαίωμα να μιλούν. Aντίθετα, όπως και ο νόμος ορίζει, πρέπει να υποτάσσονται. 

35 Aκόμα κι όταν θέλουν κάτι να μάθουν, ας ρωτούν τους άντρες τους στο σπίτι τους, γιατί είναι ανάρμοστο να μιλούν οι γυναίκες στην εκκλησία. 

36 Ή μήπως νομίζετε πως ο Λόγος του Θεού ξεκίνησε από σας; Ή σε σας μόνο περιορίστηκε; 

Το παραπανω κειμενο εμφανίζεται να είναι μια σαφής και απλή εντολή για τις γυναίκες να μην μιλανε, πόσο μάλλον να διδασκουν, στην εκκλησία. Αν και οι περισσότεροι μελετητές είναι πεπεισμένοι ότι ο Παυλος δεν έγραψε το Τιμοθεος Α, κανένας δεν αμφιβάλλει ότι ο Παυλος εγραψε το Κορινθιους Α. Αλλά υπάρχουν αμφιβολίες για αυτο το συγκεκριμενο κειμενο. Απ' οτι φαινεται, οι εν λόγω στίχοι (34-35) εχουν ανακατευθει σε μερικα από τα πιο σημαντικα κειμενα που μας εχουν μεινει. Σε 3 ελληνικά χειρόγραφα και σε μερικα λατινικα, βρίσκονται όχι στο συγκεκριμενο σημειο, μετά από το στίχο 33, αλλά αργότερα, μετά από το στίχο 40. Αυτό έχει οδηγήσει μερικούς μελετητές να υποθέσουν ότι οι στίχοι δεν γράφτηκαν από τον Παυλο αλλά δημιουργήθηκαν ως είδος υποσημείωσης στο περιθωριο της σελιδας των συγγραματων και το οποιο προστέθηκε αργοτερα στο ιδιο το κειμενο από έναν γραφέα, ενδεχομένως υπό την επήρεια του Τιμοθεος Α. Η υποσημείωση αυτη προσθεθηκε μετα απο χρονια σε διαφορετικές θέσεις του κειμένου από διάφορους γραφείς.

Η παραπανω θεωρια, το ότι ο Παυλος δεν έγραψε αυτούς τους συγκεκριμενους στίχους, εχει βαση. Κατ' αρχην, οι συγκεκριμενοι στιχοι δεν ταιριαζουν στο υπολοιπο θεμα του κειμενου. Στο συγκεκριμενο μερος του Κορινθιους Α 14 ο Παυλος αντιμετωπίζει το ζήτημα της προφητείας στην εκκλησία και δίνει οδηγίες στους χριστιανούς προφήτες σχετικά με το πώς πρεπει να συμπεριφερθούν κατά τη διάρκεια των χριστιανικών υπηρεσιών της λατρείας. Αυτό είναι το θέμα των στίχων 26-33 και είναι το θέμα πάλι των στίχων 36-40. Εάν αφαιρεσουμε τους στίχους 34-35 από το πλαίσιό τους, το νοημα του κειμενου φαίνεται να ρέει τελεια, ως συζήτηση του ρόλου των χριστιανών προφητών. Η συζήτηση των γυναικών εμφανίζεται να παρεμβαινει στο άμεσο πλαίσιό του υπολοιπου κειμενου, σαν να διακοπτει τις οδηγίες του Παυλου και να ασχολειται με ένα διαφορετικό θέμα.

Μια άλλη αλλαγή στο κειμενο φαίνεται να εμφανίζεται σε μια παραγραφο στους Ρωμαίους 16, στην οποία ο Παυλος μιλά για μια γυναίκα, την Ιουνια, και έναν άνδρα που ήταν πιθανώς ο σύζυγός της, τον Ανδρονικο, αποκαλωντας και τους δυο «πρώτιστων μεταξύ των αποστόλων»:

Ρωμαιους 16

7 Δώστε τους χαιρετισμούς μου στον Aνδρόνικο και στην Iουνία, τους συμπατριώτες μου και συγκρατουμένους μου στη φυλακή, που έχουν ξεχωριστή θέση μεταξύ των αποστόλων, και οι οποίοι έχουν πιστέψει στο Xριστό πριν από μένα

Ο παραπανω είναι ένας σημαντικός στίχος, επειδή είναι το μονο σημειο στην Καινη Διαθηκη στο οποίο μια γυναίκα αναφέρεται ως απόστολος. Οι διερμηνείς έχουν εντυπωσιαστεί τοσο από απο αυτη την παραγραφο ωστε ένας μεγάλος αριθμός τους επιμενει ότι δεν μπορεί να σημενει αυτο που λέει, και έτσι έχουν μεταφράσει το στίχο σαν να αναφερεται όχι σε μια γυναίκα αλλά σε έναν άνδρα με το ονομα Ιουνιας. Το πρόβλημα με αυτήν την μετάφραση είναι ότι ενώ το Ιουνια ήταν ένα κοινό όνομα για μια γυναίκα, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο απο τον αρχαίο κόσμο οτι υπηρχε ενα ονομα, το Ιουνιας, και οτι ηταν ανδρικο όνομα. Ο Παυλος αναφέρεται σε μια γυναίκα που ονομάζεται Ιουνια, εστω κι αν σε μερικές σύγχρονες αγγλικές Βίβλους οι μεταφραστές συνεχίζουν να αναφέρονται σε αυτη την θηλυκη απόστολο σαν να ήταν ένας άνδρας που λεγοταν Ιουνιας.

Σε μερικά από τα χειρόγραφα, αντι τη φραση «Δώστε τους χαιρετισμούς μου στον Aνδρόνικο και στην Iουνία, τους συμπατριώτες μου και συγκρατουμένους μου στη φυλακή, που έχουν ξεχωριστή θέση μεταξύ των αποστόλων», το κείμενο εχει αλλαχτει και εχει μεταφραστεί ως «Δώστε τους χαιρετισμούς μου στον Aνδρόνικο και στην Iουνία, τους συμπατριώτες μου. Και στους συγκρατουμένους μου στη φυλακή, που έχουν ξεχωριστή θέση μεταξύ των αποστόλων». Με αυτήν την αλλαγή, δεν χρειαζεται πλεον να ανησυχουμε για μια γυναίκα που αναφέρεται μεταξύ των αποστολων.

Μια παρόμοια αλλαγή έγινε από μερικούς γραφείς που αντέγραψαν το βιβλίο των Πράξεων. Στο κεφάλαιο 17 μαθαίνουμε ότι ο Παυλος και ο ιεραποστολικός σύντροφός του Σιλας εμειναν για αρκετο καιρο στη Θεσσαλονίκη κηρύσσωντας το Ευαγγέλιο του Χριστού στους Εβραίους της τοπικής συναγωγής:

Πραξεις 17

4 Tότε μερικοί απ' αυτούς πείστηκαν και συντάχθηκαν με τον Παύλο και το Σίλα κι επίσης μεγάλος αριθμός από τους θεοσεβείς Έλληνες, καθώς και από τις γυναίκες της ανώτερης κοινωνίας όχι λίγες.

Η ιδέα οτι υπηρχαν γυναικες που ηταν προεξέχοντες, πόσο μάλλον νεοφώτιστοι προεξέχοντες , ήταν πάρα πολύ για μερικούς γραφείς και έτσι το κείμενο αλλαχτηκε σε μερικά χειρόγραφα έτσι ώστε τώρα ελεγε «… μαζί με έναν μεγάλο αριθμό συζύγων των προεξεχόντων ανδρών»

Τέλος, θα σας παρουσιάσω την πιο παραποιημένη μορφη σε όλη χριστιανική πίστη, αυτη της μαριας της Μαγδαληνης. Για κάποιους λόγους, μέχρι και μερικα χρονια πριν, η χριστιανική εκκλησία και ειδικά η καθολική εκκλησία απεικόνισαν τη Μαρια τη Μαγδαληνη ως πόρνη που ο Ιησούς συγχώρησε και η οποια έπειτα τον ακολούθησε. Μαλιστα, πολλά έργα ζωγραφικής ολα αυτα τα χρονια  απεικόνισαν τη Μαρια ως μια αμαρτωλη γυναικα, να πλαινει τα ποδια του Ιησου με τα μαλλια της κλαιγοντας, οπως το παρακατω:

Ομως, όταν εξετάσουμε την Καινη Διαθήκη βλέπουμε σαφώς ότι όχι μόνο η Μαρια δεν ήταν η πόρνη σε μια από τις ιστορίες, αλλά στην πραγματικότητα θεωρήθηκε ένας από τους πιο εμπιστους φίλους και οπαδους του Ιησου. 

Αρχίζουμε πρώτα με το Μαρκο και το επεισόδιο της πλύσης των ποδιων του Ιησου:

Μαρκος 14

3 Στο μεταξύ, ενώ ο Iησούς βρισκόταν στη Bηθανία, στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, την ώρα που έτρωγε ήρθε μια γυναίκα κρατώντας ένα δοχείο από αλάβαστρο με γνήσιο, πολύτιμο μύρο από ναρδόσταγμα, και σπάζοντας το αλάβαστρο έχυσε το μύρο στο κεφάλι του. 

4 Eκεί, όμως, υπήρχαν και μερικοί που με αγανάκτηση έλεγαν μεταξύ τους: Για ποιο λόγο έγινε η σπατάλη αυτή του μύρου; 

5 Γιατί μπορούσε το μύρο αυτό να πουληθεί πάνω από τριακόσια δηνάρια και να δοθούν στους φτωχούς. Kαι της εκδήλωναν έντονα την αγανάκτησή τους. 

6 Aλλα ο Iησούς είπε: Αφήστε την. Γιατί τη στενοχωρείτε; Mια καλή πράξη έκανε για μένα. 

7 Αλλωστε τους φτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας κι όποτε θέλετε μπορείτε να τους κάνετε το καλό. Eμένα όμως δε με έχετε πάντοτε. 

8 Aυτή έκανε εκείνο που της υπαγόρευσε η καρδιά της. Mύρωσε προκαταβολικά το σώμα μου για τον ενταφιασμό μου. 

9 Σας βεβαιώνω πως όπου κι αν κηρυχτεί το Eυαγγέλιο αυτό, σ'όλον τον κόσμο, θα διαλαληθεί κι αυτό που έκανε αυτή για να τη θυμούνται.

Οπως βλεπετε ο Μαρκος δεν λεει οτι η γυναικα ηταν πορνη, ουτε οτι λεγοταν Μαρια Μαγδαληνη. Και ο Ματθαιος ομως λεει μια παρομοια ιστορια:

Ματθαιος 26

6 Στο μεταξύ, ενώ ο Iησούς βρισκόταν στη Bηθανία, στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, 

7 τον πλησίασε μια γυναίκα κρατώντας ένα αλαβάστρινο δοχείο με πανάκριβο μύρο και το έχυσε στο κεφάλι του την ώρα που αυτός καθόταν στο τραπέζι. 

8Kι όταν το είδαν αυτό οι μαθητές του, έλεγαν αγανακτισμένοι: Γιατί τάχα αυτή η σπατάλη; 

9 Kαθότι μπορούσε το μύρο αυτό να πουληθεί έναντι ενός μεγάλου ποσού και να δοθεί στους φτωχούς 

10 Tο κατάλαβε όμως ο Iησούς και τους είπε: Τι στενοχωρείτε τη γυναίκα; Mια καλή πράξη έκανε σ'εμένα. 

11 Αλλωστε, τους φτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας, εμένα όμως δε με έχετε πάντοτε. 

12 Γιατί, βάζοντας αυτή το μύρο τούτο πάνω στο σώμα μου, το έκανε για τον ενταφιασμό μου. 

13 Σας βεβαιώνω πως όπου κι αν κηρυχτεί το ευαγγέλιο τούτο, σ' όλον τον κόσμο, θα γίνει λόγος και γι' αυτό που έκανε αυτή, σε ανάμνησή της' 

Και παλι, καμια αναφορα σε πορνη. Ο Ιωαννης, απο την αλλη μερια, αναγνωριζει τη γυναικα αυτη ως τη Μαρια την αδερφη του Λαζαρου (και ετσι, οχι ως τη Μαρια Μαγδαληνη) αλλα και παλι δεν εχουμε καμμια αναφορα σε πορνη:

Ιωαννης 12

1 O Iησούς, λοιπόν, έξι μέρες πριν από το Πάσχα ήρθε στη Bηθανία, όπου βρισκόταν ο Λάζαρος που είχε πεθάνει και τον είχε αναστήσει από τους νεκρούς. 

2 Tου παρέθεσαν, λοιπόν, δείπνο εκεί και η Mάρθα υπηρετούσε, ενώ ο Λάζαρος ήταν ένας απ'αυτούς που παρακάθονταν στο τραπέζι μαζί με τον Iησού. 

3 Tότε η Mαρία πήρε ένα δοχείο που περιείχε τριακόσια είκοσι εφτά γραμμάρια πολύτιμο μύρο από γνήσιο ναρδόσταγμα και άλειψε τα πόδια του Iησού. Kατόπιν σκούπισε με τα μαλλιά της τα πόδια του και όλο το σπίτι γέμισε από την ευωδιά του μύρου. 

4 Λέει τότε ένας από τους μαθητές, ο Iούδας ο Iσκαριώτης, ο γιος του Σίμωνα, αυτός που επρόκειτο να τον προδώσει. 

Το μονο Ευαγγελιο που κανει αναφορα σε μια πορνη (αλλα και παλι οχι στη Μαρια Μαγδαληνη) ηταν αυτο του Λουκα:

Λουκας 7

36 Kάποτε, πάλι, ένας από τους Φαρισαίους τον προσκαλούσε να φάει μαζί του. Mπήκε, λοιπόν, στο σπίτι του Φαρισαίου και κάθισε στο τραπέζι. 

37 Σ' αυτήν την πόλη υπήρχε και μια γυναίκα που ήταν αμαρτωλή, και η οποία μόλις έμαθε πως ο Iησούς τρώει στο σπίτι του Φαρισαίου, έφερε ένα αλαβάστρινο δοχείο με μύρο, 

38 κι αφού στάθηκε πίσω, κοντά στα πόδια του, κλαίγοντας, άρχισε με τα δάκρυά της να βρέχει τα πόδια του και με τα μαλλιά της τα σφούγγιζε. Kαι καταφιλούσε τα πόδια του και τα άλειφε με το μύρο.  

Αφου λοιπον η Μαρια η Μαγδαληνη δεν ηταν πορνη και δεν ηταν η γυναικα που επλεινε τα ποδια του Ιησου, ποια ηταν; Τι μας λεει γι αυτην η Καινη Διαθηκη; Η Μαρια πρωτοεμφανιζεται στο Ευαγγελιο του Λουκα οπου μαθαινουμε οτι γιατρευτηκε απο 7 διαβολικα πνευματα απο τον Ιησου (αυτο σημαινει οτι θεραπευτηκε απο καποια αρρωστια):

Λουκας 8

1 Ύστερα απ'αυτά, λοιπόν, ο Iησούς περιόδευε σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό κηρύττοντας και εξαγγέλλοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της βασιλείας του Θεού. Tον συνόδευαν επίσης οι δώδεκα μαθητές του 

2 και μερικές γυναίκες που είχαν θεραπευτεί από δαιμονικά πνεύματα κι αρρώστιες, όπως η Mαρία, που τη λέγανε Mαγδαληνή, από την οποία είχε βγάλει εφτά δαιμόνια,  

Φαινεται, λοιπον, οτι εγινε το εξης. Ο Λουκας ειπε οτι η γυναικα που επλεινε να ποδια του Ιησου ηταν πορνη (μια αμαρτωλη). Ειπε επισης οτι η Μαρια Μαγδαληνη ειχε θεραπευθει απο τον Ιησου. Ο Ιωαννης στο Ευαγγελιο του ειπε οτι το ονομα της γυναικας ηταν Μαρια. Ετσι, η εκκλησια ενωσε ολα αυτα μαζι κανοντας μια μυθικη σουπα. 

Ξερω επισης οτι πολλοι απο εσας θα πουνε οτι η Μαρια αναφερεται ως πορνη σε μια αλλη ιστορια στην Καινη Διαθηκη, αυτη στην οποια οι Εβραιοι ηταν ετοιμοι να λιθοβωλισουν μια πορνη. Αλλα σας παραθετω αυτη την ιστορια παρακατω για να δειτε οτι και παλι δεν γινεται καμμια αναφορα στο ονομα της πορνης:

Ιωαννης 8

1 Kι ο Iησούς πήγε στο Όρος των Eλαιών. 

2 Tα χαράματα όμως γύρισε πάλι στο ναό κι όλος ο λαός ερχόταν κοντά του. Έτσι, κάθισε και τους δίδασκε. 

3 Tότε οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι φέρνουν μια γυναίκα, που την είχαν πιάσει να διαπράττει μοιχεία, και αφού την έστησαν στη μέση, 

4 του λένε: Δάσκαλε, η γυναίκα αυτή πιάστηκε την ώρα που διέπραττε μοιχεία. 

5 Kαι στο νόμο, ο Mωυσής μας έχει δώσει την εντολή να λιθοβολούμε αυτού του είδους τις γυναίκες. Eσύ, λοιπόν, τι λες;

6 Aυτό όμως το έλεγαν για να τον παγιδέψουν, ώστε να έχουν κάτι να τον κατηγορήσουν. Aλλα ο Iησούς έσκυψε κάτω κι άρχισε να γράφει με το δάχτυλό του πάνω στο χώμα. 

7 Eπειδή όμως επέμεναν να τον ρωτούνε, ανασήκωσε το κεφάλι του και τους είπε: Οποιος από σας είναι αναμάρτητος, πρώτος ας της ρίξει πέτρα 

8 Έπειτα ξανάσκυψε κάτω κι έγραφε πάνω στο χώμα. 

9 Eκείνοι, λοιπόν, όταν το άκουσαν αυτό, άρχισαν από τους πρεσβυτέρους ως και τους πιο απλούς να φεύγουν ο ένας κατόπιν του άλλου, ώσπου έμεινε μόνο ο Iησούς και η γυναίκα που βρισκόταν στη μέση. 

10 Aνασήκωσε τότε το κεφάλι του ο Iησούς και της είπε: Γυναίκα, πού είναι αυτοί; Δε σε καταδίκασε κανένας;

11 Kι εκείνη απάντησε: Κανένας, Kύριε Tότε ο Iησούς της είπε: Ούτε κι εγώ σε καταδικάζω. Πήγαινε κι απ'εδώ και μπρος μην αμαρτάνεις πια'

Απο το σημειο που ο Λουκας μας αναφερει πρωτα τη Μαρια, μαθαινουμε απο τα Ευαγγελια οτι η Μαρια Μαγδαληνη ηταν παρουσα σε ολα τα γεγονοτα των τελευταιων στιγμων του Ιησου και ηταν μια απο τις γυναικες που εμαθε πρωτη για την ανασταση του, πριν απο τους ιδιους τους αποστολους.

Τουλαχιστον, οσον αφορα τη Μαρια Μαγδαληνη, η εκκλησια παραδεχτηκε το λαθος της και τωρα η Μαρια Μαγδαληνη θεωρειται Αγια στην Καθολικη, Ορθοδοξη και Αγγλικανικη εκκλησια.

 

Ειναι φανερο οτι ολα αυτα τα χρονια οι πατερες της εκκλησιας παραποιησαν την Αγια Γραφη ωστε να μειωσουν το ρολο των γυναικων στην εκκλησια. Μαλιστα, η Ορθοδοξη Εκκλησια ακομα δεν επιτρεπει σε γυναικες να γινουν ιερεις. Αυτο, οπως σας εδειξα, ειναι εναντια σε αυτα που εκανε ο Ιησους και σε αυτα που διδαξαν οι Αποστολοι. Και μετα μας λενε οι πατερες τις εκκλησιας οτι ακολουθουν κατα γραμμα το Λογο του Θεου, ετσι; Σε κανει και αναρωτιεσαι ποσα αλλα διδαγματα εχουν αλλαχτει για να ταιριαζουν με αυτα που θελει να μας προβαλει η μεγαλη επιχειρηση που ονομαζεται 'Εκκλησια'.

Ετσι, αγαπητες μου φιλες, οταν ο παπας σας πει απο εδω και περα οτι απαγορευεται στις γυναικες να μπουν στο ιερο, ρωτηστε τον να σας απαντησει για πιο λογο ο Αποστολος Παυλος οχι μονο τους επετρεπε αλλα ειχε μαλιστα κανει και πολλες απο αυτες ιερεις.