Recipe 41: Ajiaco Bogotano (Αχιάκο Μπογκοτάνο)

Ajiaco Bogotano is a tradional soup from Colombia. I got its recipe from a British soup book, so some of the ingredients have changed - next time I'll try the authentic Colombian recipe.

The soup itself is very filling and slightly on the sweet side.

Ingredients (serves 6):

1.3 - 1.5kg chicken, cut into 6-8 serving pieves

1.7 litres (3 pints) chicken stock (click here for recipe)

1 large onion, cut in large chunks

1 small bay leaf

half a tsp ground cumin

1 tsp dried thyme

2.5 tsp salt

600gr potatoes, peeled and finely sliced

3 large corn on the cob, cut into 5cm rounds

150ml double cream

1/4 tsp freshly ground black pepper

To garnish:

1 avocado, peeled, stoned and thinly sliced

150ml soured cream

5 tsp capers

1. Put the chicken pieces into a large saucepan with the stock.

2. Slowly bring to a simmer and skim off any impurities.

3. Add the onion, bay leaf, cumin, thyme and salt. Simmer gently for 30 minutes until the chicken is tender.

4. Transfer the chicken to a warm serving dish. Remove the meat from any bones and cut it into small pieces.

5. Strain the cooking liquid and return the pan into heat.

6. Boil the stock over high heat until it is reduced by one third.

7. Add the potatoes and cook for 15 minutes, until the potatoes are tender.

8. Mash half of the potatoes against the side of the saucepan to thicken the soup.

9. Add the corn and chicken pieces and simmer uncovered for 5-10 minutes.

10. Stir in the double cream and season with pepper.

11. Serve garnished with avocado slices, soured cream and capers.

Recipe 40: Smoked Haddock Chowder (Τσάουντερ Καπνιστού Μπακαλιάρου)

This is a very easy and tasty chowder for the summer. Although it requires fish stock, you can 'cheat' by using fish stock cubes or even cartons of fish stock sold on supermarkets.

Ingredients:

200gr natural uncooked smoked haddock, skinned and flaked

725ml fish stock

400gr potatoes, peeled and roughly chopped

1 onion, finely chopped

25gr butter

75ml single cream 

salt

cayenne pepper

To garnish:

1 egg, hard boiled and finely chopped

2 tbsp finely chopped fresh flat-leaf parsley

1. Melt the butter and cook three quarters of the onion and 225gr of the potatoes gently, for about 5 minutes, in a covered saucepan.

2. Add the fish stock, cover, bring to the boil and simmer gently for about 15 minutes until the vegetables are tender.

3. Cool a little and then puree using a liquidiser.

4. Return the soup to the heat, add the remaining potatoes and onion, cover and simmer gently for about 10 minutes until the potatoes are tender.

5. Add the fish, stir in the cream and add salt and cayenne pepper to taste. Take care as the smoked haddock is quite salty already. Add more water if necessary to achieve the desired consistency.

6. Serve garnished with chopped hard-boiled egg and chopped fresh parsley.

Κάνε Κάτι Καινούριο Κάθε Μέρα - Ιούνιος 2016

Μέρα 153 - 1 Ιουνίου 2016 - Είδα την ταινία 'Dallas Buyers Club'

Την 1η Ιουνίου είδα επιτέλους αυτή την πολύ καλή ταινία. Δε θα πω πολλά, μην σας χαλάσω το σασπενς. Απλά θα πω ότι ο Μάθιου Μακόναχι και ο Τζάρεντ Λέτο πήραν άξια το βραβείο Οσκαρ Α και Β αντρικού ρόλου αντίστοιχα. Για περισσότερες πληροφορίες κλικάρετε εδώ.

Μέρα 154 - 2 Ιουνίου 2016 - Έφαγα στο 'Moose & Moonshine' στο Λίβερπουλ

Καινούριο εστιατόρειο που άνοιξε πρόσφατα, αδερφάκι του 'Moose Coffee' (αγαπημένο μου μέρος) - οπότε έπρεπε να το δοκιμάσω. Πολύ καλό φαγητό! Η γνώμη μου για το μέρος εδώ.

Μέρα 155 - 3 Ιουνίου 2016 - Άκουσα το άλμπουμ 'Odessey And Oracle' από τους The Zombies

Περιμένωντας την πτήση μου για Βαρκελώνη είχα τη ευκαιρία να ακούσω για πρώτη φορά το συγκεκριμένο άλμπουμ από τα 60s. Είναι στην λίστα των 100 καλύτερων άλμπουμ όλων των εποχών (περιοδικό Rolling Stone) αλλά εκτός από μερικά κομμάτια δεν με ενθουσίασε και τόσο. Το παρακάτω κομμάτι ήταν το αγαπημένο μου (και το πιο γνωστό). Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 156 - 4 Ιουνίου 2016 - 'Εφαγα στο 'Caballa Canalla' στη Βαρκελώνη

Το ταξίδι μου στη Βαρκελώνη ήταν της τελευταίας στιγμής. Βλέπετε, είχα ξαναπάει και είχα δει αυτά που ήθελα να δω (παραμένει όμως η αγαπημένη μου πόλη). Αλλά όταν μια πολύ καλή φίλη σου από τη Αμερική πετάει για μια βδομάδα στην Ευρώπη και προλαβένετε να συναντηθείτε ίσα ίσα για το Σαββατοκύριακο, οποιοδήποτε μέρος είναι καλό! 

Δυστυχώς, την πρώτη μας μέρα στη Βαρκελώνη φάγαμε βραδινό σε αυτό το εστιατόριο. Καλύτερα να μην τρώγαμε, αλλά μαθαίνεις από τα λάθη σου. Η γνώμη μου εδώ.

Μέρα 157 - 5 Ιουνίου 2016 - Επισκεύθηκα την Ανδόρρα

Μια που είμασταν μόλις 3 ώρες με αυτοκίνητο από την Ανδόρρα, ήταν ευκαιρία να επισκευθώ άλλη μία μικρή χώρα που είχα στη λίστα μου! Η Ανδόρρα είναι η 6η μικρότερη χώρα στην Ευρώπη, με συνολική έκταση 468 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Μείναμε στην πρωτεύουσα, την Ανδόρρα Λα Βέλλα, μια πολύ όμορφη πόλη που βρίσκεται σε μια κοιλάδα η οποία περιτριγυρίζεται από τα Πυρηναία Όρη. Σε αντίθεση με το Λιχτενστάιν, η Ανδόρρα μου άρεσε πολύ. Το όλο τοπίο είναι πανέμορφο και μπορείς άνετα να κάτσεις μερικές μέρες και να κάνεις αναρίχηση στα βουνά, ή απλά περιπάτους ή να δεις την υπόλοιπη χώρα με αυτοκίνητο. Οι ντόπιοι είναι πολύ φιλικοί και η χώρα είναι πολύ φτηνή!! Μπορείς άνετα να πας και να αγοράσεις τα των Χριστουγέννων μια και οι τιμες ειναι duty free! Μιλάμε, πχ, ότι το μπουκάλι ενάμισι λίτρου Τζακ Ντάνιελς (και πολλών γνωστών ουισκιών) κάνει μόνο 9 ευρώ!!!

Η διαδρομή από την Ισπανία στην Ανδόρρα είναι επίσης πολύ ωραία όπως θα δείτε από τις φωτογραφίες. Για περισσότερες πληροφορίες για την Ανδόρρα, κλικάρετε εδώ.

Μέρα 158 - 6 Ιουνίου 2016 - Έφαγα στο 'L'Ostia', στη Βαρκελώνη

Μετά την επιστροφή μας από την Ανδόρρα και αφού εξερευνήσαμε λίγο τη Βαρκελώνη, σταματήσαμε σε μία από τις αγαπημένες μου μικρές πλατείες (Plaza de la Barceloneta) για μεσημεριανό. Δοκιμάσαμε το συγκεκριμένο εστιατόρειο επειδή είχε πολλούς ντόπιους πελάτες.

Ωραίο εστιατόρειο και πολύ καλό φαγητό. Η γνώμη μου εδώ.

Μέρα 159 - 7 Ιουνίου 2016 - Ήπια καφέ στο 'Rococo Coffee House', στο Λίβερπουλ

Μετά την επιστροφή μου από τη Βαρκελώνη, στις 7 Ιουνίου επισκεύθηκα ένα πολύ όμορφο μέρος. Οι πιο πολλοί από τους φίλους μου το εχουν ήδη επισκευθεί και επιτέλους το έκανα κι εγώ. Πολύ ωραίο και 'σπιτικό' καφέ, στο κέντρο του Λίβερπουλ. Η γνώμη μου εδώ (οι φωτογραφίες είναι από Google).

Μέρα 160 - 8 Ιουνίου 2016 - Επισκεύθηκα το Κοινόβιο του Μπίρκενχεντ

Ο πιο πολύς κόσμος, ακόμα και αυτός που μένει κοντά στο Λίβερπουλ, μάλλον δεν έχει ακούσει ποτέ για το Κοινόβιο του Μπίρκενχεντ. Κρίμα, γιατί είναι το πιο παλιό κτίριο στην περιοχή του Μέρσεισάιντ.

Είναι ένα μικρό κτίριο (εκκλησάκι/μοναστήρι), περιτριγυρισμένο από βιομηχανική περιοχή και τον ποταμό Μέρσει. Αλλά αξίζει να διαβάσεις για την ιστορία του και το σπουδαίο του ρόλο στο παρελθόν (εδώ).

Μέρα 161 - 9 Ιουνίου 2016 - 'Ακουσα το άλμπουμ "Drums Of Passion" του Babatunde Olatunji

Το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι στη λίστα των 40 πιο πρωτοποριακών άλμπουμ όλων των εποχών, του περιοδικού Rolling Stone. Και θα ήθελα πολύ να βρισκόμουν σε μια συναυλία να άκουγα τα κομμάτια του ζωντανά! Θα ήταν κάτι το φανταστικό πιστεύω.

Το άλμπουμ σίγουρα θα σας κάνει να χορέψετε. να τί λέει το περιοδικό:

"Αυτό το άλμπουμ, από το 1960, ξεκίνησε την 'παγκόσμια μουσική' στην Αμερική. Δημιουργήθηκε από τον Babatunde Olatunji, έναν Νιγηριανό που μετακόμισε στις ΗΠΑ το 1957 να σπουδάσει στο κολλέγιο, και ένα καστ από Αφρικανούς και Αμερικανούς τραγουδιστες και μουσικούς κρουστών. Το κομμάτι 'Jin-Go-La-Ba', το πιο αξιομνημόνευτο κομμάτι του άλμπουμ, έχει διασκευαστεί από τους Santana ("Jingo"), Serge Gainsbourg ("Marabout") και Fat Boy Slim, μεταξύ άλλων. Μεγάλα ονόματα της τζαζ, όπως οι Herbie Mann, Max Roach, Randy Weston και Horace Silver άρχισαν να εξερευνούν την αφρικανική μουσική εξαιτίας του άλμπουμ. ". Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 162 - 10 Ιουνίου 2016 - 'Ακουσα το άλμπουμ "The In Sound From Way Out" των Perrey and Kingsley

Αν έχετε πέσει σε θλίψη, αυτό το άλμπουμ σίγουρα θα ξαναφέρει το χαμόγελο στα χείλη σας!!

Αν δεν ξέρετε τίποτα για το συγκεκριμένο άλμπουμ, ακούγοντάς το θα νομίζετε ότι είναι το σάουντρακ κανενός καινούριου Σούπερ Μάριο παιχνιδιού, ή από καμμιά ταινία του Βέγγου! Δεν είναι!

Στην πραγματικότητα, θεωρείται ευρέως ως το πρώτο εμπορικό άλμπουμ που αποτελείται από ηλεκτρονική μουσική! Και αν σκεφτεις ότι κυκλοφόρισε το 1966, αυτό και μόνο το κάνει πρωτοποριακό! Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 163 - 11 Ιουνίου 2016 - Έφαγα στο εστιατόριο "Miyagi" στο Λίβερπουλ

Οι ιδιοκτήτες του συγκεκριμένου εστιατορίου περιγράφουν το φαγητό του ως "Γιαπωνέζικο φαγητό συναντάει γκέτο Ασιατικό". Δεν ξέρω αν ο φημισμένος Μίστερ Μιγιάγκι είναι ο ιδιοκτήτης, ή το Καράτε Κιντ είναι πλέον μάγειρας. Αλλά το φαγητό ήταν καταπληκτικό. Άλλο ενα υπέροχο εστιατόριο στην Bold Street! Εδώ η γνώμη μου.

Μέρα 164 - 12 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα Λίβερπουλ Τζιν

Δυστυχώς ο καιρός του Ιουνίου ως τώρα ήταν λίγο χάλια. Και επειδή, μετά τα ταξίδια του Μαίου, έκατσα λίγο Λίβερπουλ να τα πω και λίγο με την παρέα, δεν είχα πολλές ευκαιρίες να δοκιμάσω κάτι καινούριο.

Πάντως, δοκίμασα επιτέλους το Λίβερπουλ Τζιν, ένα "πολύπλοκο, βιολογικό προιόν που γίνεται χρησιμοποιόντας μόνο αγνά, πιστοποιημένα βιολογικά βότανα, για να γίνει ένα εξαιρετικά διακριτικό, αρωματικό ποτο".

Μου άρεσε πολύ. Η γεύση του τίνει προς το 'ξηρό', αλλά είτε σκέτο, είτε με πάγο, ή με τόνικ, πίνεται πάρα πολύ άνετα. Μπράβο Λίβερπουλ! Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ.

Μέρα 165 - 13 Ιουνίου 2016 - 'Ακουσα το άλμπουμ "Time Out" των The Dave Brubeck Quartet

Υποθέτω πως κάθε φορά που κάποιος ακούει το όνομα Dave Brubeck, το μυαλό του πάει αμέσως στο 'Take Five'. Και μια που ως τώρα δεν είχα ακούσει ποτέ αυτό το άλμπουμ, το οποίο είναι στη λίστα των 40 πιο πρωτοποριακών άλμπουμ όλων των εποχών, ήρθε η ώρα να το ακούσω.

Ήταν το πρώτο άλμπουμ τζαζ που χρησιμοποίησε πολύπλοκα μουσικά στοιχεία, όπως τα μέτρα των 5/4 και 9/8, κάτι που έκανε τα κομμάτια αυτά να μην χορεύονται στις ΗΠΑ της τότε εποχής (το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1959). Ο Brubeck ήταν τότε στην Τουρκία και άκουσε μερικούς από τους 'μονόπλευρους' ρυθμούς που χρησιμοποίησε στο άλμπουμ.

Προσωπικά βρήκα το άλμπουμ αρκετά πειραματικό για τα γούστα μου - υποθέτω ότι θα αρέσει περισσότερο σε έμπειρους/επαγγελματίες μουσικούς. Πάντως ακούγεται άνετα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 166 - 14 Ιουνίου 2016 - Είδα τον Έλτον Τζον σε συναυλία, στο Λίβερπουλ Έκο Αρίνα

Δύο 'πρώτα' αυτή τη μέρα. Πρώτη φορά που είδα τον Ελτον Τζον σε συναυλία και πρώτη μου επίσκεξη στο Λίβερπουλ Έκο Αρίνα. Δε μπορώ να πω ότι είμαι μεγάλος φαν του Ελτον Τζον, απλά μου αρέσει. Αλλά ζωντανά ήταν υπέροχος. Πολύ καλή βραδιά.

Μέρα 167 - 15 Ιουνίου 2016 - Είδα την ταινία 'Η Κλέφτρα Των Βιβλίων'

Αν και όχι τόσο καλή όσο το ομώνυμο βιβλίο από τον Μάρκους Ζουσακ, η ταινία είναι πολύ καλή με πολύ καλές ερμηνείες. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 168 - 16 Ιουνίου 2016 - Είδα την ταινία 'Ο Μεγάλος Δικτάτωρ'

Η ταινία αυτή ήταν η πρώτη ταινία με ήχο του Τσάρλι Τσάπλιν, και η πιο επιτυχημένη εμπορικά από τις ταινίες του. Παρά το ότι προτάθηκε για 5 Όσκαρ δεν κέρδισε κανένα. Είναι όμως στο νούμερο 54 της λίστας των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών, στην ιστοσελίδα του IMDB.

Μια πολύ καλή σατιρική δουλειά από τον Τσάπλιν, ο οποίος κρατάει αρκετό από το είδος της κωμωδίας που τον έκανε γνωστό, αλλά απο την άλλη ασχολείται σατιρικά και με μια σοβαρή πολιτική κριτικη κατά του φασισμού. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 169 - 17 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα 'Σορμπέ Φυστικιού Αιγίνης από τη Σικελία' και 'Τζελάτο Φουντουκιού Τόντε Τζεντίλε', από το μαγαζί La Gelateria, στο Λονδίνο

Να και κάτι που ευχαριστήθηκα πάρα μα πάρα πολύ!! Η φωτογραφία δε μπορεί να σας δείξει το πόσο γευστικά ήταν και τα 2 αυτά παγωτά! Και τα 2 ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ! Στα αριστερά το σορμπέ φυστικιού Αιγίνης (μην σας μπερδεύει ο τίτλος - τα φυστίκια ήταν από τη Σικελία, αλλά στην Ελλάδα αυτό το είδος φυστικιού το λέμε Αιγίνης)...και στα δεξιά είναι το τζελάτο φουντουκιού.

Και οι 2 γεύσεις είναι στη λίστα με τα 50 φαγητά που πρέπει να δοκιμάσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, από την ιστοσελίδα των Βραβείων Γεύσης 2015. Και ήταν τόσο νόστιμα που ήταν σαν να έτρωγες φυστίκια και φουντούκια ανακατεμένα με παγωτό! Περισσότερες πληροφορίες για το ωραίο αυτό μαγαζί, εδώ.

Μέρα 170 - 18 Ιουνίου 2016 - Επισκεύθηκα το Λόφο Μπίντστον

Το Σάββατο 18 Ιουνίου. Έκανα έναν περίπατο στο λόφο Μπίντστον, μια έκταση περίπου 100 στρεμμάτων δασικής έκτασης, που περιέχει ιστορικά κτίρια και σημάδια στους βράχους από την αρχαιότητα. Ο λόφος είναι στη χερσόνησο του Γουίραλ, λίγα μόλις λεπτά με το τρένο από το Λίβερπουλ.

Μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα κτίρια, που φαίνονται και στις φωτογραφίες παρακάτω, ήταν:

Ο Ανεμόμυλος του Μπίντστον: ο ανεμόμυλος αντικατέστησε ένα ξύλινο μύλο που καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1791 και χρησιμοποιήθηκε για το άλεσμα σιταριού μέχρι περίπου το 1875.

Το Παρατηρητήριο του Μπίντστον: χτίστηκε το 1866 και μία από τις λειτουργίες του ήταν να προσδιορίζει την ακριβή ώρα. Το 1929 το έργο του συγχωνεύθηκε με αυτό του Ινστιντούτου Παλίρροιας του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, έργο που στη συνέχεια ανέλαβε το 1969 το Συμβούλιο Ερευνών Φυσικού Περιβάλλοντος.

Ο Φάρος του Μπίντστον: χτίστηκε το 1873 και παρέμεινε σε λειτουργία έως την 9η Οκτωβρίου 1913. Είναι πλέον ιδιόκτητος και περιστασιακά ανοικτός για το κοινό.

Ενώ περπατούσα τριγύρω απόρισα γιατί σε αντίθεση με άλλες περιοχές του Γουίραλ, αυτός το λόφο είχε μείνει λίγο «ακατάστατος» - με πολύ λίγα καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια και γενικά να φαίνεται κάπως αφρόντιστος. Μέχρι που είδα μια πλακέτα στο ανεμόμυλο που εξηγεί το γιατί. Λέει:

«Η γη, συμπεριλαμβανομένου του δάσους γύρω από αυτό τον ανεμόμυλο, που περιέχει (με το γειτονικό κομμάτι γης που είναι γνωστό ως Θερμοπύλες) περίπου 90 στρέμματα αγοράστηκε από τον RC de Grey Vyner κατά τη διάρκεια των ετών 1894 - 1908 με κόστος £30.310. Από το ποσό αυτό η Εταιρία του Μπίρκενχεντ συνέβαλε £14.625 και £15.685 δώθηκαν από δημόσια εγγραφή. 'Ενα μέρος της γης αυτής, δηλαδή: - το ανατολικό μέρος του δάσους, που περιέχει 22 στρέμματα, αγοράστηκε ως μνημείο προς τη μνημη του Edmund Taylor, από το Όξτον,σε αναγνώριση της εξαιρετικής υπηρεσίας του σε σχέση με την εξαγορά του λόφου προς όφελος του κοινού. Η γη ανήκει και διατηρείται έξοδα της Εταιρίας του Μπίρκενχεντ, αλλά σύμφωνα με τις πράξεις μεταφοράς της περιουσίας θα πρέπει πάντα να χρησιμοποιείται ως ένας ανοιχτός χώρος και μέρος δημόσιας αναψυχής, και πρέπει να διατηρηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο στη σημερινή άγρια και φυσική του κατάσταση, με ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται στη διατήρηση των δέντρων, ακανθώδων θάμνων, τα ρείκια και επίσης αυτού του ανεμόμυλου. Ειδικοί νόμοι έχουν λάβει μέρος και ένας φύλακας και βοηθός έχει διοριστεί για να τηρούνται τα παραπάνο. Το κοινό, για την απόλαυση και μόνο του οποίου εξασφαλίστηκε η γη, καλείται να βοηθήσει στη διατήρηση της από πυρκαγιά και ζημιές. "

Μέρα 171 - 19 Ιουνίου 2016 - Είδα την ταινία 'Γιοτζίμπο'

Μία ταινία του 1961, από το μεγάλο Ακίρα Κουροσάβα, που επηρέασε τόσο τα αφεντικά του Χόλυγουντ ώστε να κάνουν το αμερικάνικο ριμέικ του: το γνωστό 'Για Μια Χούφτα Δολλάρια' με τον Κλίντ Ίστγουντ.

Για να είμαι ειλικρινής δεν την ήξερα την ταινία, μέχρι που την είδα στο νούμερο 107 της λίστας καλύτερων ταινιών όλων των εποχών, στην ιστοσελίδα της IMDB. Ενδιαφέρουσα ταινία αλλά όχι τόσο καλή όσο άλλες του Κουροσάβα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 172 - 20 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα τη σοκολάτα '75% Κακάο Κριόλο Μαδαγκασκάρης' από την εταιρεία Akesson's

Όσοι με ξέρουν, ξέρουν και την μεγάλη αγάπη που έχω στη σοκολάτα! Έχω γράψει και ολόκληρο μπλογκ για αυτό το θέμα, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Όταν λοιπόν τρώω μια σοκολάτα και τη συγκρίνω με άλλες, ΜΗΝ νομίζετε ότι τη σύγκριση την κάνω σε σχέση με παρασκευές τύπου Κάντμπουρις, Λιντ, ακόμα και ΙΟΝ/ΛΑΚΤΑ, οι οποίες είναι από κακής ποιότητας κακάο, με πολύ ποσότητα ζάχαρη και χημικών ουσιών.

Αυτή τη φορά δοκίμασα μία που είναι στη λίστα των 50 τροφίμων που πρέπει να δοκιμάσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η εταιρεία Akesson's έχει ήδη κερδίσει πολλά βραβεία για τις σοκολάτες της, οπότε δε μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό!

Η συγκεκριμένη σοκολάτα είναι 'Μίας Φυτείας', δηλ το κακάο της έχει παραχθεί από μία μόνο φυτεία - συγκεκριμένα, από μια πολύ περιορισμένη ποσότητα κόκκων του είδους Κριόλλο, από το κτήμα της Bertil Akesson στην κοιλάδα Σαμπριάνο, στη Μαδαγκασκάρη.

Τα μόνα συστατικά της είναι βιολογικό κακάο, αγνό βιολογικό βουτυρο κακάου, ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο και λεκιθίνη μή-γενετικά τροποποιημένης σόγιας.

Δεν είναι τόσο πικρή όσο θα περιμένατε από μια σοκολάτα με 75% κακάο. Η μυρωδιά της θυμίζει λίγο ξεραμένη σταφίδα. Σε χορταίνει πολύ γρήγορα - ένα μικρό κομμάτι είναι αρκετό.

Περισσότερες πληροφορίες για την εταιρία Akesson's εδώ.

Μέρα 173 - 21 Ιουνίου 2016 - Είδα την ταινία 'Το Παιχνίδι Του Έρωτα'

Λατρεύω πολύ τις ταινίες περιόδου (δηλ βασισμένες σε ιστορικές εποχές). Αλλά συνήθως διαβάζω πρώτα το βιβλίο και μετά βλέπω την ομώνυμη ταινία. Αυτή τη φορά, το έκανα ανάποδα.

Η ταινία βλέπεται πολύ ευχάριστα, επομένως νομίζω ότι θα μου αρέσει πολύ το βιβλίο του Ουίλλιαμ Θάκερυ, γραμμένο το 1848. Τώρα γιατί το βιβλίο στα ελληνικά λέγεται 'Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας', ενώ η ταινία μεταφράστηκε ως 'Το Παιχνίδι Του Έρωτα' μόνο οι υπεύθηνοι στην Ελλάδα το ξέρουν.

Παρά το ότι πρωταγωνιστεί η Ρις Γουίδερσπουν (που δεν μου αρέσει ως ηθοποιός), η ταινία έχει πολύ καλές ερμηνίες. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 174 - 22 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα καφέ Κασκάρα στο Root Coffee, στο Λίβερπουλ

Αντίθετα με το Μάιο, που ο καιρός ήταν ζεστός και ηλιόλουστος, ο Ιούνιος ήταν μίζερος και βροχερός. Επομένως δεν υπήρξαν πολλές ευκαιρίες για περιπάτους στην εξοχή. Οι επισκέψεις σε μέρη στην πόλη ήταν πιο συνήθεις.

Τη συγκεκριμένη μέρα έκανα 2 πράγματα για πρώτη φορά. Πρώτον, επισκεύθηκα το Root Coffee, μια πολλή όμορφη, απλή και άνετη καφετέρια στο κέντρο του Λίβερπουλ.

Και δεύτερον, δοκίμασα τον καφέ Κασκάρα. Ο Κασκάρα είναι κάτι μεταξύ καφέ και τσαγιού. Παρασκευάζεται από τα αποξηραμένα τσόφλια του καρπού του καφέ, αφού έχουν αφαιρεθεί τα σπέρματα του καφε (απο τα οποία γίνεται ο κανονικός καφές). Και μια που για να τον φτιάξεις χρειάζεται απλά να τα βάλεις σε μια τσαγιέρα με ζεστό νερό, το ρόφημα μοιάζει σαν τσάι, η γεύση του είναι κάτι μεταξύ δυνατού τσαγιού και αδύνατου καφέ, αλλά η περιεκτικότητα σε καφείνη είναι πολύ μεγάλη! Και παρότι δεν πολύπίνω τσάι, η γεύση του ήταν καλή και ιδιαίτερη.

Διαβάστε εδώ για τη γνώμη μου για το Root Coffee.

Μέρα 175 - 23 Ιουνίου 2016 - Ψήφισα για πρώτη φορά σε δημοψήφισμα

Η Σκωτσεζοι το έκαναν, οι Έλληνες το έκαναν, ήταν καιρός κι εγώ να ρίξω την ψήφο μου για πρώτη φορά σε ένα δημοψήφισμα! Το αποτέλεσμα, όπως όλοι ξέρουμε, δεν ήταν αυτό που έλπιζα οπότε αναμένεται να δούμε αν το 52% αυτών που ψήφισαν έπραξαν σωστα ή λάθος.

Μέρα 176 - 24 Ιουνίου 2016 - Είδα το 'Χρυσό Αγόρι Της Γωνίας Πάι', την πρώτη πηγή πόσιμου νερού στο Λονδίνο και το μόνο δημόσιο άγαλμα του Ενρίκου του 8ου στο Λονδίνο

Αυτή ήταν άλλη μια μικρή βόλτα μου στο Λονδίνο, μετά τη δουλειά, για να δω μερικά όχι και τόσο τουριστικά, μυστικά αξιοθέατα της πρωτεύουσας.

Και τα τρία μνημεία είναι στην οδό Γκίλτσπερ, κοντά στον καθερδικό ναό του Αγίου Παύλου. Πάμε λοιπον:

Το Χρυσό Αγόρι Της Γωνίας Πάι: To επίχρυσο αυτό άγαλμα ενός παχύ, μικρού αγοριού, σηματοδοτεί τα όρια της μεγάλης πυρκαγιάς του Λονδίνου. Χτίστηκε για να θέσει τέλος στις αντικρουόμενες θεωρίες για την αιτία της πυρκαγιάς. Αρχικά είχε κατηγορηθεί ένας Γάλλος χρυσοχόος ο οποίος εκτελέστηκε - αργότερα ανακάλυφθηκε ότι είχε φτάσει στο Λονδίνο δύο ημέρες μετά την πυρκαγιά. Ένας διάσημος αστρολόγος που είχε προβλέψει τη φωτιά κατηγορήθηκε στη συνέχεια. Οι καθολικοί ήταν επόμενοι. Τελικά, οι πρεσβύτεροι της πόλης αποφάσισαν να την αποδώσουν στην αμαρτία της λαιμαργίας.

Η πρώτη πηγή πόσιμου νερού στο Λονδίνο: τοποθετημένη στα κάγκελα της εκκλησίας του Αγίου Τάφου, εγκαινιάστηκε τον Απρίλιο του 1859. Ο κόκκινος γρανίτη της είναι ένα μνημείο για τον Samuel Gurney, ο οποίος την ίδια χρονιά είχε ιδρύσει την Μητροπολιτική Ένωση Πηγών Πόσιμου Νερού και Βοοειδών Σκαφών. Ο Gurney, ως βουλευτής, είχε θορυβηθεί από την ανθυγιεινή ποιότητα του πόσιμου νερού του Λονδίνου. Η επιγραφή προτρέπει στους διψασμένους περαστικούς να αντικαταστήσουν το κύπελλο. Σήμερα, οι δύο αυθεντικές μεταλλικές κούπες στερεώνονται στα κάγκελα με αλυσίδες.

Το άγαλμα του Ενρίκου του 8ου: Πάνω από μία από τις εισόδους του Νοσοκομείου του Αγίου Βαρθολομαίου ξεχωρίζει άλλο ένα άγαλμα ενός χοντρού αγοριού, αποθανατισμένοσε πέτρα. Ολοκληρώνεται με ένα παράξενο μικρό στέμμα. Αυτό είναι το μοναδικό δημόσιο άγαλμα του Ενρίκου του 8ου στο Λονδίνο.

Μέρα 177 - 25 Ιουνίου 2016 - Επισκεύθηκα το '92 Degrees Coffee', in Liverpool

'Αλλη μια επίσκεψη σε καφετέρια, αυτή τη φορά σε άλλη μια πολλή όμορφη, ιδιώκτητη, στο κέντρο του Λίβερπουλ. Συνήθως είναι πάντα γεμάτη με φοιτητές, αλλά αυτή τη φορά πήγα νωρίς το Σάββατο για τον πρώτο καφέ της ημέρας και κατάφερα να βρω θέση! Μπορείς άνετα να κάτσεις για πολύ χρόνο - και το προσωπικό κάνει πολύ καλό καφέ!

Μέρα 178 - 26 Ιουνίου 2016 - Είδα την ταινία 'Η Κυρία Μίνιβερ'

Δεν είχα ακούσει ποτέ για αυτήν την ταινία, μέχρι που την έβαλα στη λίστα μου επειδή το 1943 κέρδισε 6 Όσκαρ (συμπεριλαμβανομένου και αυτο για καλύτερη ταινία). Αν δεν ξέρεις πολλά για την ταινία, είναι απλά μια ταινία για την αρχή του Β Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίς να με εντυπωσιάσει ιδιαίτερα.

Ωστόσο, τη στιγμή που θα διαβάσεις περισσότερα για την ταινία συνηδητοποιείς το γιατί έπαιξε τόσο σημαντικό ρόλο στις ΗΠΑ . Η παραγωγή της ξεκίνησε το 1940, πριν οι ΗΠΑ μπουν στον πόλεμο. Μέχρι την προβολή της το1942 το σενάριο και πολλές σκηνές άλλαξαν ξανά και ξανά για να αντικατοπτρίσουν την όλο και πιο φιλοβρετανική και αντιγερμανική γνώμη των Αμερικανών. Ο Ρούσβελτ διέταξε την γρήγορη προβολή της στα θέατρα για λόγους προπαγάνδας. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Μέρα 179 - 27 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα τη σοκολάτα '100% Κακάο Κριόλο Μαδαγκασκάρης' από την εταιρεία Akesson's

Άλλη μια βραβευμένη σοκολάτα από την εταιρεία Akesson's και άλλη μια που είναι στη λίστα με τα 50 φαγητά που πρέπει να δοκιμάσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2015.

Αυτή τη φορά είναι μια σοκολάτα που περιέχει 100% κακάο, από κοκους τύπου Κριόλο που παρήχθηκαν στη φυτεία Αμπολικαπίκι στη Μαδαγκασκάρη.

Με 100% κακάο θα περίμενε κανείς ότι είναι πολύ πικρή. Και όμως δεν είναι! Η υφή της ειναι βελουδένια από μέσα και η γεύση της είναι σαν μια με 75% περιεκτικότητα σε κακάο. Προσωπικά δε μου άρεσε και τόσο γιατί θέλω λίγη γλυκάδα στη σοκολάτα. Αλλά όσοι από σας προτιμούν τον καφέ τους χωρίς ζάχαρη, θα τους αρέσει. Και βέβαια είναι πολύ υγιεινή μια που δεν έχει καθόλου ζάχαρη!!!

Μέρα 180 - 28 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα τη σοκολάτα 'Ψίχα Σίκαλης, Γάλα, Θαλασσινό Αλάτι και 60% Κακάο Ισημερινού', από την εταιρεία Pump Street Bakery

Ο καιρός τον Ιούνιο συνέχισε να είναι μίζερος, με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητη η συνεχής τροφοδοσία σοκολάτας για να ανεβάσει το ηθικό!!

Αυτή τη φορά έπιασα στα χέρια μου μια σοκολάτα από άλλη μία πολυβραβευμένη εταιρεία, την Pump Street Bakery, που βρίσκεται στην πόλη του Όρφορντ, στο Σάφφολκ. Οι σοκολάτες τους είναι χειροποίητες και έχουν κερδίσει πολλά βραβεία.

Η συγκεκριμένη σοκολάτα κέρδισε το Χρυσό Βραβείο της Ακαδημίας Σοκολάτας το 2015. Φτιαγμένη από κακάο Ισημερινού, ανηπομονούσα να την δοκιμάσω γιατί μου αρέσει πάρα πολύ το θαλασσινό αλάτι στη σοκολάτα (αν δεν έχετε δοκιμάσει ποτέ, δοκιμάστε και θα με θυμηθείτε!). Δυστυχώς, απογοητεύτηκα.

Πρώτα από όλα, μου άρεσε πολύ η τραγανότητα που έδωσε στη σοκολάτα η ψίχα σίκαλης. Τρελάθηκα! Αλλά δεν υπήρχε αρκετή γευστικότητα. Η σοκολάτα δεν ήταν ούτε αλμυρή, ούτε γαλακτερή, ούτε γλυκιά. με λίγα λόγια, είχε βαρετή γεύση. Κρίμα, γιατί μου άρεσε πολύ ο τρόπος που έσπαγε στο στόμα και το πόσο τραγανή ήταν σε κάθε μπουκιά.

Περισσότερες πληροφορίες για την εταιρεία εδώ.

Μέρα 181 - 29 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα τη 'Σοκολάτα Γάλακτος Με Κακάο Μαδαγασκάρης 58%', από την εταιρεία Pump Street Bakery

Αν δεν τα καταφέρεις την πρώτη φορά...

Μετά την αποτυχία της προηγούμενης μέρας, ήμουν αποφασισμένος να δοκιμάσω μια καλύτερη σοκολάτα από την εταιρεία Pump Street Bakery. Αυτή τη φορά δοκίμασα μία που είναι στη λίστα των 50 φαγητών που πρέπει να δοκιμάσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2015.

Μια σοκολάτα γάλακτος, με 58% κακάο από την περιοχή Αμπάνια της Μαδαγασκάρης. Σίγουρα πολύ καλύτερη από τη χθεσινή, κρεμώδης, με νότες καραμέλας.

Μέρα 182 - 30 Ιουνίου 2016 - Δοκίμασα τη σοκολάτα 'Κακάο Γρενάδας 70%', της εταιρείας Pump Street Bakery

Πριν με ρωτήσετε, όχι - δεν τρώω ολόκληρη τη σοκολάτα που δοκιμάζω τη συγκεκριμένη μέρα!! Άλλωστε, αυτές οι σοκολάτες σε γεμίζουν τόσο εύκολα (επειδή δεν είναι γεμάτες ζάχαρη) που με 2 κομματάκια έχεις χορτάσει για όλη τη μέρα. Οπότε, όποιος από τους φίλους μου τύχει να με επισκευθεί ή να με συναντήσει στο κέντρο τη συγκεκριμένη μέρα, είναι πολύ τυχερός/ή.

Τελευταία μέρα του Ιουνίου, ακόμα μίζερη, οπότε αποφάσισα να τελειώσω το μήνα με άλλη μια σοκολάτα. Η συγκεκριμένη ήταν η καλύτερη από τις τρεις που δοκίμασα από την Pump Street Bakery. Ξεκινάει λίγο πικρή, στη συνέχεια αλλάζει σε μια πιπεράτη γεύση, για να καταλήξει σε πιο ήπιους τόνους.

Σύνοψη Ιουνίου

Αν αναλογιστεί κανείς τα ταξίδια που έκανα το Μάιο, τότε ο Ιούνιος ήταν απογοητευτικός. Ο καιρός βροχερός, οπότε φαγητό και παρέα εδώ κοντά ήταν το βασικό πρόγραμμα αυτό το μήνα. Πάντως, είδα άλλη μια χώρα που είχα στη λίστα μου (Ανδόρρα).

Συνολικά, δοκίμασα 8 βραβευμένα φαγητά/ποτά (κυρίως σοκολάτες), επισκεύθηκα 6 εστιατόρια/καφετέριες, είδα 6 ταινίες, άκουσα 4 άλμπουμ και επισκεύθηκα 3 μνημεία σε Λίβερπουλ και Λονδίνο (βασικά, τις συγκεκριμένες μέρες, είδα πιο πολλά από 3 συνολικά). Τέλος, ταξίδεψα στην Ανδόρρα, είδα τον Έλτον Τζον σε συναυλία και ψήφισα για πρώτη φορά σε δημοψήφισμα!